wszelkich posiadanych kompetencji. Przy badaniu 1500 dyrektorów okazało się. że osoby doświadczające w swej pracy zarówno wysokiego, jak i niskiego stresu, mają znacząco więcej problemów zdrowotnych niż ci, którzy oceniają stres swej pracy jako umiarkowany. Badacze podejrzewają, że brak stymulacji (niski poziom stresu) może być podobnie szkodliwy, jak nadmierna stymulacja. Innymi słowy, znudzenie i monotonia mogą być podobnie szkodliwe, jak nadmierna ilość pracy do wykonania (French, Caplan & Van Harrison, 1982).
Niedociążenie pracą. Praca, która jest zbyt prosta, nie zapełnia całego czasu pracy, lub też nie absorbuje posiadanych kompetencji.
Badania nad pracownikami fizycznymi w Izraelu pokazały, że oceny satysfakcji z pracy oraz psychologicznego dyskomfortu, podobnie jak absencja związana z chorobami pracowników, były bezpośrednio związane z monotonią pracy. Im wyższa była monotonia (niedociążenie pracą), tym niższa satysfakcja, większe poczucie niewygody i częstsze zwolnienia chorobowe pracowników (Melamed, Ben-Avi, Luz & Green, 1995).
Podobne wyniki uzyskano w badaniach przeprowadzonych w Finlandii na 5450 robotnikach; monotonia pracy zwiększała poczucie psychologicznego dyskomfortu, który przejawiał się w niepokoju, przygnębieniu i odczuwaniu stresu oraz nasileniu jego fizjologicznych symptomów. Ten związek był najsilniejszy u mężczyzn poniżej 35 roku życia i kobiet powyżej 35 roku życia (Kivimaki & Kalimo, 1996).
A zatem zbyt mała liczba wyzwań w pracy niekoniecznie jest czymś korzystnym. Pewien poziom stresu może dodawać wigoru, stymulować i być czymś pożądanym. Powinniśmy rozpoznawać optymalny poziom stresu, przy którym możemy funkcjonować w dobrym stanie zdrowia oraz unikać zarówno przeciążenia, jak i niedociążenia pracą.
Innym stresorem jest zmiana organizacyjna. Pracownicy, którzy spostrzegają zmianę jako ekscytującą i traktują ją jako wyzwanie, są bardziej odporni na stres niż ci, którzy spostrzegają zmianę jako zagrożenie. Źródłem stresu jest bardziej nasz sposób postrzegania zmiany i reagowania na nią niż sama sytuacja zmiany. Wiele osób odczuwa opór wobec zmiany i woli pracować w znanej sobie i przewidywalnej sytuacji.
Rozważmy relacje pomiędzy pracownikami a przełożonymi. Kiedy już takie relacje ukształtują się i ich charakter jest pozytywny, wszyscy są usatysfakcjonowani, ponieważ każdy wie, czego się od niego oczekuje. Sytuacja jest przewidywalna, bezpieczna i pewna. Kiedy przełożony odchodzi i pracownicy otrzymują nowego szefa, przestają wiedzieć, które zachowania będą akceptowane, jak wiele pracy
440