Innym możliwym wyjaśnieniem tych wyników jest negatywny afekt (omawiany wcześniej w tym rozdziale), który może predysponować ludzi do relacjonowania poczucia stresu.
Omówiliśmy niektóre odleglejsze konsekwencje stresu, takie jak np. dolegliwości psychosomatyczne, które są wynikiem długotrwałej sytuacji stresującej. Ponadto do odleglejszych konsekwencji stresu należą także napięcie, poczucie przygnębienia i żalu, irytacja, niepokój, obniżenie samooceny, zmęczenie psychiczne i neurotyzm. W jednym z badań wykryto związek pomiędzy pracą o wysokim stresie a znęcaniem się na współmałżonkiem. Niektórzy mężowie, którzy znęcali się fizycznie nad żonami, skarżyli się na takie stresujące wydarzenia, jak obawa przed zwolnieniem z pracy czy pominięcie przy awansie (Barling & Rosenbaum, 1986). W innych badaniach okazało się, że stres w pracy wiąże się ze stosowaniem przemocy wobec dzieci (Dompierre & Lavoie, 1994). Badania przeprowadzone na 400 pracownikach (adwokatach, sekretarkach, bibliotekarzach, doradcach bankowych oraz nauczycielach) pokazały, że istnieje związek pomiędzy stresorami w miejscu pracy a agresywnymi zachowaniami, takimi jak okazywanie wrogości, grożenie porzuceniem pracy czy sabotażem (Chen & Spector, 1992).
W dużej firmie kanadyjskiej przeprowadzono szeroko zakrojone badania nad wpływem stresu na zdrowie fizyczne i psychiczne załogi, zachowania pracowników oraz poziom wykonywania zadań (Zaleznik, Kets de Vries & Howard, 1977). Kadra kierownicza zwróciła się do psychologów o zbadanie najważniejszych osób wśród kadry kierowniczej, załogi i pracowników operacyjnych, u których widoczne były przejawy stresu. Symptomy stresu pojawiły się wkrótce po przeprowadzeniu dużej zmiany organizacyjnej, która sama w sobie została uznana za źródło stresu. Psychologowie wykryli szeroką gamę symptomów stresu i pogrupowali je w 5 kategorii: dyskomfortu emocjonalnego, zażywania leków, dolegliwości związanych z układem krążenia, dolegliwości związanych z układem pokarmowym oraz dolegliwości układu oddechowego o podłożu alergicznym. Pełną listę symptomów zawiera tab. 12.2.
Trzy badane grupy (kadra kierownicza, załoga oraz personel operacyjny) różniły się intensywnością różnych symptomów, chociaż wszyscy podlegali tej samej zmianie organizacyjnej. U menedżerów wskaźniki reakcji stresowych były niższe niż u załogi i personelu operacyjnego. Wśród załogi najczęściej pojawiały się dolegliwości związane z układem krążenia i pokarmowym. U pracowników operacyjnych najwyższe były wskaźniki dyskomfortu emocjonalnego, zażywania leków oraz kłopotów z układem oddechowym o podłożu alergicznym.
Zdaniem psychologów menedżerowie rzadziej skarżą się na symptomy stresu, ponieważ lepiej znają organizacyjne procesy i tym samym mają nad nimi większą kontrolę. Są lepiej przygotowani do tolerowania okresu niepewności i niejednoznaczności roli, które wywołuje reorganizacja firmy. Posiadanie władzy i kontroli
444