Tym razem proponujemy wykonanie dwóch modeli polskich samolotów sportowych z lat 30. pochodzących ze słynnej wytwórni RWD, które rozsławiły na święcie polską konstrukcję lotniczą. Samoloty stają się sławne osiągnięciami swoich pilotów, a dopiero potem doskonałością swej konstrukcji; w przypadku maszyn RWD obie te cechy występowały jednocześnie.
Osiągi i rekordy uzyskiwane przez polskie samoloty w owych czasach - choć dzisiaj wydają się nam śmieszne - rzeczywiście były znaczące. Lotnictwo w początkach lat 30. było jeszcze młode, a poziom techniki niezbyt wysoki. Dopiero dwa lata przed pierwszym startem RWD-4 Charles Lindbergh przeleciał po raz pierwszy Atlantyk na jednoosobowym samolocie. Wielu innych taką próbę przepłaciło życiem. Każdy dłuższy przelot, uzyskanie większej wysokości czy prędkości - budziły entuzjazm i podziw, a piloci stawali się sławni jak współczesne gwiazdy filmu. Przykładem jest wyczyn kpt. Skarżyńskiego, który oceniono w świecie bardzo wysoko. Dla nas jest ważne, że został osiągnięty na polskim sprzęcie, choć wówczas potęgą techniczną nie byliśmy. Tym bardziej należy znać historię polskiej techniki lotniczej, bo naprawdę mamy się czym chlubić.
Dwumiejscowy samolot sportowy skonstruowany i zbudowany w warszawskiej wytwórni RWD przez inżynierów: Stanisława Rogalskiego, Stanisława Wigurę i Jerzego Drzewieckiego (stąd RWD) w 1929 r. Nie była to konstrukcja nowa, lecz rozwinięcie udanego samolotu sportowego RWD-2, na którym piloci polscy zdobywali kilka międzynarodowych rekordów odległości i wysokości w 1929 r. RWD-4 różnił się od swego pierwowzoru przede wszystkim silnikiem i nieco większymi wymiarami. Zbudowano go specjalnie na międzynarodowy rajd europejski w 1930 r. (Challenge 1930). Pierwsze 2 - MAŁY MODELARZ
trzy egzemplarze ze znakami rejestracyjnymi: SP-ADK (pilot Franciszek Żwirko), SP-ADL (pilot Jerzy Bajan), SP-ADM (pilot Tadeusz Karpiński) i numerami konkursowymi (kolejno): 09, P1, P2 -wzięły udział w tym rajdzie przez Europę, ale z niezbyt pomyślnym wynikiem. Rajd ukończył tylko Jerzy Bajan na SP-ADL, zajmując 32 miejsce. Samolot SP-ADK został uszkodzony podczas
lądowania na lotnisku Hen-don w Anglii; po prowizorycznym remoncie doznał jeszcze poważnej awarii silnika i wycofano go z zawodów. Żywot tego egzemplarza był niedługi, gdyż po kilku następnych drobnych awariach został skasowany w 1931 r. Samoloty RWD-4 (zbudowano tylko 6 sztuk) uczestniczyły w modnych wówczas rajdach i zlotach: krajowych i zagranicznych, dziennych
DANE TECHNICZNE:
10,5 m 7,0 m 2,26 m - 15,0 m2
420 kg
_______ - 700 kg
Osiągi: prędkość maksymalną - 180 km/h
prędkość przelotowa - 160 km/h
prędkość minimalna - 75 km/h
wznoszenie - 4,6 m/sek
pułap - 5000 m
zasięg - 800 km
Wymiary: rozpiętość długość wysokość pow. nośna Masa: własna
12 - 1996 r.