Samolot myśliwski
Opracowanie modelu PAWEŁ MISTEWICZ
Niemiecki samolot myśliwski Messerschmitt Me 109 niewątpliwie należy do jednych z najbardziej znanych samolotów drugiej wojny światowej. Używany nieprzerwanie od początku do końca wojny stal się jednym z symboli niemieckiej Luftwaffe.
Historia tego nietuzinkowego samolotu sięga 1934 r. W rozgrywanym wówczas IV międzynarodowym turnieju samolotów turystycznych (Challenge) w Warszawie Niemcy zaprezentowali oryginalny samolot zawodniczy Me 108. Była to nowoczesna konstrukcja, w której zastosowano szereg nowości technicznych I technologicznych. Wykorzystując doświadczenia nabyte w trakcie prac nad Me 108 zespól konstruktorów pod przewodnictwem Willie-go Messerschmitta opracował w 1935 roku samolot myśliwski jako odpowiedź na ogłoszony przez Ministerstwo Lotnictwa III Rzeszy konkurs.
Największym rywalem Messerschmitta w tym konkursie byf dolnoplatowy Heinkel 112, który zresztą oficjalnie został ogłoszony zwycięzcą. To jednak nowoczesny Me 109 wszedł do masowej produkcji I w krótkim czasie stał się standardowym myśliwcem rodzącej się Luftwaffe. Pierwszą wersją seryjną był Me 109B (Berta) produkowany od końca 1936 r. Samolot ten wyposażono w silnik rzędowy Jurno 210 o mocy 680 KM I uzbrojenie w postaci dwóch karabinów maszynowych kal. 7,9 mm. Kolejnymi wersjami seryjnymi myśliwca były: Me 109C (Cezar) ze zwiększoną do czterech liczbą karabinów maszynowych oraz Me 109D (Dora). Pod koniec 1938 r. rozpoczęto produkcję samolotów Me 109E (Emil) licznych wersjach i odmianach. Popularne „Emiie" używane byty w agresji na Polskę we wrześniu 1939 r., w walkach nad Francją i Anglią (1940 r.)
Dane taktyczno-techniczne | |
(Me 109G-6) Rozpiętość |
- 9,92 m |
Długość |
- 9,02 m |
Powierzchnia nośna |
- 16,05 m2 |
Masa własna |
- 2268 kg |
Masa całkowita |
- 2890 kg |
Prędkość maksymalna |
- 640 km/h |
Pułap |
- 12 100 m |
Zasięg |
- 650 km |
Napęd - jeden 12-cylindrowy silnik rzędowy DB 605 A-1 o mocy startowej 1475 KM Uzbrojenie: dwa karabiny maszynowe MG 131 kal.13,1 mm umieszczone w kadłubie nad silnikiem oraz jedno działko MG 151/20 kal.20 mm. Niektóre odmiany samolotu miały montowane dwa dodatkowe działka (pod skrzydłami) oraz możliwość podwieszania dodatkowego zbiornika paliwa (pod kadłubem) lub przenoszenia uzbrojenia bombo- | |
wego. |
2
MAŁY MODELARZ
Odrestaurowany przez fundację „Polskie Orty ” Me 109G-6 -jedyny tego typu samolot w Polsce
oraz na Bałkanach, Afryce Północnej i przeciwko Związkowi Radzieckiemu (1941). W 1940 r. rozpoczęto produkcję udoskonalonego myśliwca znanego jako Me 109F (Friedrich). Samolot został poważnie zmodernizowany. Między innymi zmieniono konstrukcję I obrys płata (eliptyczne końcówki), zainstalowano silnik DB 601N o mocy 1175 KM (później 601E o mocy 1350 KM), ustawiono na płatowcu 20-mlllmetrowe działko strzelające przez wal śmigła I usunięto zastrzały podpierające statecznik poziomy. Pod koniec 1940 r. uruchomiono montaż kolejnej wersji samolotu. Był nią Me 109G (Gustaw) - budowany w długich seriach i licznych od
mianach. Podstawową różnicą w stosunku do swego poprzednika był napęd samolotu, który stanowił silnik DB 605 o mocy 1475 KM. Ta najpopularniejsza wersja myśliwca była użytkowana przez Luftwaffe od 1942 r. do końca wojny. Najliczniejszą odmianą był Me 109G-6 (produkowany od połowy 1943 r.). Kolejne modyfikacje myśliwca zaowocowały ostatnią wersją seryjną, znaną jako Me 109K (Kari). Koniec wojny nie zakończył jednak służby Me 109. Po 1945 roku byty one produkowane jeszcze w Hiszpanii pod oznaczeniami HA 1109, HA 1111 i HA 1112 (produkcję zakończono w 1958 r!) oraz w Czechosłowacji jako Avia S-99IS-199.
Model samolotu Me 109G-6 wykonany przez autora tego opracowania