Opracowanie modelu PAWEŁ MISTEWICZ
BRYTYJSKI CZOŁG SZYBKI
Powstanie czołgu typu „Cromwell" związane jest z brytyjskimi doświadczeniami z użycia wojsk pancernych na frontach drugiej wojny światowej, zwłaszcza w walkach w Afryce Północnej. Wcześniejsze typy czołgów angielskich pod względem uzbrojenia, opancerzenia i napędu znacznie ustępowały swym niemieckim odpowiednikom. Pod koniec 1940 r. zakłady Nułtield Mechanisation and Aero przedstawiły projekt nowego czołgu oznaczonego jako A24. Pojazd był zmodyfikowaną wersją użytkowanego wówczas czołgu AT5 ..Crusader". Wyróżniał go wzmocniony pancerz, uzbrojenie w postać/ działa 6 pdr. kal. 57 mm oraz liczne udoskonalenia konstrukcyjne. Pierwsze seryjne czołgi A24 (nazwane „Cavaller") były gotowe w połowie 1942 r. Były one wyposażone w stare silniki typu „Liberty", które nie zapewniały pojazdowi należytych osiągów. Dlatego tez A24 nie został wprowadzony do służby w jednostkach bojowych, a wykorzystywano go jedynie do szkolenia. Problemy z nowymi silnikami Rolls--Royce „Meteor", które byty przewidziane do napędu czołgu „Cromwell" przyczyniły się do powstania kolejnego pojazdu przejściowego - A27L „Centaur". Czołgi „Centaur” budowane od połowy 1942 roku były wyposażone w wysłużony już silnik „Liberty". Prototyp docelowego czołgu „Cromwell" został ukończony na początku 1942 r. Po dokonaniu niezbędnych poprawek pojazd skierowano w styczniu 1943 r. do produkcji seryjnej jako „Cromwell I". Był on wyposażony w nowy silnik czołgowy „Meteor" oraz armatę kal. 57 mm. Najbardziej znaną wersją czołgu byt jednak „Cromwell IV". Zasadniczą różnicą w stosunku do swych poprzedników było uzbrojenie tworzone przez armatę kal. 75 mm. Budowano liczne odmiany tego czołgu. Niektóre z nich uzbrajano w haubicę kal. 95 mm (czołg wsparcia), Inne przebudowano na wozy pogotowia technicznego (ewakuacyjne) bądź wozy dowodzenia - w tym przypadku czołg pozbawiano działa umieszczając w jego miejsce drewnianą atrapę.
„Cromwell" był szybkim pojazdem pancernym przeznaczonym do samodzielnego działania, zazwyczaj w jednostkach rozpoznawczych. Czołgi tego typu pojawiły się w jednostkach bojowych po raz pierwszy w połowie 1943 r. Znalazły się one także na wyposażeniu polskiej 1 Dywizji Pancernej, a konkretnie 10 Pułku Strzelców Konnych. Polskie „Cromwelle" przeszły cały szlak bojowy 1 DPanc. począwszy od bitwy pod Falaise, a kończąc go w niemieckim porcie wojennym Wilhelmshaven. W służbie w 1 DPanc pozostały do momentu rozformowania tej jednostki w 1947 r.
Czołg _Cromwell IV' w oznakowaniu polskiej 1 Dywizji Pancernej, który jako eksponat znajduje się w „Muzeum Czofgow“ w Bowngton
Długość całkowita - 6352 mm
Szerokość - 2897 mm
Wysokość - 2444 mm
Prześwit - 406 mm
Zasięg (na drodze) - 278 km
Prędkość maks. na drodze (w terenie) - 64 (29) km h Masa bojowa - 27966 kg
Załoga - 5 osób
Uzbrojenie: armata QQF kal. 75 mm (w przypadku wozów dowodzenia działo było wymontowane i zastąpione drewnianą makietą), dwa karabiny maszynowe Besa kal. 7.92 mm. miotacz granatów dymnych i pocisków odłamkowych kal. 50.5 mm.
Skala -1:25
Długość całkowita - 255 mm
Szerokość -116 mm
Łączna liczba części kartonowych - 1524 szt.
MAŁY MODELARZ