B (76)

DWUMIEJSCOWY SAMOLOT MYŚLIWSKI

P-38 „LIGHTING"

Opracowanie graficzne i opisowe

BERTOLD KUSZKA-KATOWICE

Z powodu swej niezwykłej sylwetka samolot Lockheed „Lighting” jest jednym z najpopularniejszych samolotów minionej wojny. Dowództwo amerykańskich wojsk lotniczych (US Air Army Corps) w 1937 r. zażądało od konstruktorów szybkiego, dwusilnikowego, jedno-miejscowego myśliwca o dużym zasięgu, z góry narzucając warunek, że samolot ma rozwijać prędkość do 580 km/h, promień działania do 500 km oraz rozbieg i dobieg do €50 m.

Aby żądania te zrealizować, trzeba było długiego czasu na przeprowadzenie prób i różnych zmian konstrukcyjnych. Dopiero w lipeu 1941 roku samolot P-38 zaczęto produkować seryjnie. Z chwilą gdy wszedł do wyposażenia jodnostek, otrzymał nazwę „Atlanta”, którą wkrótce zamieniono na „Lighting”, co znaczy „Błyskawica”.

Na „Lightingu” właśnie wykonano pierwszy bojowy lot i uzyskano pierwsze zestrzelenie w wojnie między USA a Niemcami. W kilka minut po wypowiedzeniu wojny „Lighting” zestrzelił nad Atlantykiem niemiecki samolot wywiadowczy Fooke-Wulf-„Condor”

Samoloty „Lighting” produkowane były także dla W. Brytanii w wersji „Lighting” Mark I oraz Mark II. Na samolocie tym latali również lotnicy francuscy.

W okresie wojny zbudowano łącznie 9(970 samolotów P-38 o różnych odmianach i przeznaczeniu. Ze względu na duże walory techniczne P-38 stał się ulubieńcem załóg. Doskonale spisywał się bowiem jako niszczyciel bombowców, nazywano go „rozpruwaczem czołgów”, eskortował też wyprawy bombowe. P-38 zapisał się w historii II wojny również poprzez swój udział w pierwszym nalocie dziennym na Berlin.

Uzbrojenie i dane techniczne

Konstrukcja samolotu metalowa. Dwa silniki „Allison” V-1710 o mocy 1800 KM. Uzbrojenie: działko „Hispano-Suiza” ze 150 pociskami i 4 k. masz. Browning kalibru 12,7 mm z 500 pociskami każdy. Zabierał albo 1800 bomb, albo 10 pocisków rakietowych kal. 127 mm. Rozpiętość — 15,85 m, długość — 11,53 m, prędkość maks. — 662 km/h, zasięg maks. — 3600 km.

Model wykonany został w skali 1 : 33.

Wskazówki ogólne dotyczące wykonania modelu

Przed rozpoczęciem pracy należy skompletować następujące narzędzia i materiały: nożyczki, pinceta, nóż z ostrym końcem, skośnie ułamana żyletka, linijka, czarny tusz, klej rybi „Syndemat”, „Syndetin” albo „Crystal-Cement”. Kleju roślinnego lub fotograficznego raczej nie należy używać, gdyż schną one długo i słabo spajają karton. Potrzebne będą również patyczki do smarowania kleju, drut (spinacze biurowe) do wykonania karabinów maszynowych, prędkościomierza i osi śmigła.

O czym należy pamiętać

1.    Pierwszą czynnością powinno być dokładne przeczytanie opisu budowy i zapoznanie się z rysunkiem zestawieniowym oraz z rysunkami pomocniczymi.

2.    Części wycinać dokładnie. We wręgach należy wyciąć pola o-znaczone literą „W”. Po stronie nie zadrukowanej wyciętej części należy oznaczyć jej numer.

3.    Części, które po sklejeniu mają otrzymać kształt walców, stożków lub płaszczyzn wypukłych, należy przeciągnąć kilka razy na ostrzu noża lub dużych nożyczek tą stroną kartonu, w którą będą wygięte.

4. Arkusz 7 i część górną arkusza 8 ze znajdującymi się na nich częściami usztywniającymi należy nakleić na tekturkę. Poszczególne części najlepiej jest wycinać kolejno, w miarę potrzeby. Na arkuszu 8, w dolnej jego części, znajdują się rysunki ilustrujące kształty i długość elementów modelu wykonanych z drutu.

BUDOWA MODELU

Jel samolotu Lockheed składa się z następujących zespołów:

1 Kadłub i części przykadłubo-we skrzydeł.

2.    Skrzydła.

3.    Belki kadłubowe.

4.    Stateczniki.

5.    Obudowy silników oraz śmigła.

W opisie budowy części są u .szeregowane nie według numeracji lecz w kolejności, w jakiej najwygodniej jest sklejać model (rys. 1).

Kadłub i części pnykadłubowe skrzydeł

Kadłub samolotu składa się z sześciu podstawowych elementów. Sklejanie rozpoczynamy od części oznaczonej numerem 2 Część 2. Drugi segment kadłuba. Po wycięciu i uformowaniu sklejamy i usztywniamy wręgami 2a i 2b. Uwaga: aby model wyważyć, należy obciążyć jego przód. W tym celu wewnątrz segmentu 2 umieszczamy ciężarek z ołowiu lub z kilku