176
10. Zintegrowane systemy usuwania zanieczyszczeń organicznych...
Podstawowym celem zastosowania dodatkowego systemu recyrkulacji wewnętrznej w systemie UCT było uniemożliwienie przedostawania się azotanów(V) do strefy beztlenowej na początku ciągu technologicznego. Recyrkulacja wewnętrzna w tym systemie prowadzona jest ze strefy tlenowej do strefy anoksycznej i dalej do strefy beztlenowej tak, aby denitryfikacja w strefie anoksycznej zapewniła stężenie azotanów(V) bliskie zeru. Obecność azotanów(V) w komorze beztlenowej uaktywnia bowiem bakterie denitryfiku-jące, które wykorzystują związki organiczne, preferowane także przez bakterie mające zdolności do nadmiernego pobierania fosforanów(V). Zmniejszenie ilości substratu dostępnego dla bakterii akumulujących polifosforany w strefie beztlenowej może zatem znacznie obniżyć skuteczność biologicznego usuwania fosforu ze ścieków.
Ponieważ kontrola i regulacja stężenia azotanów(V) wypływających ze strefy anoksycznej w strumieniu recyrkulatu jest utrudniona, uzupełniono schemat technologiczny systemu UCT o dodatkową strefą denitryfikacji, bezpośrednio po strefie beztlenowej. Tak powstały system nosi nazwę systemu MUCT (zmodyfikowany system UCT). Wewnętrzna recyrkulacja została tym samym rozdzielona na dwa stopnie. Pierwszy strumień recyrkulatu dopływa do drugiej komory anoksycznej, natomiast druga recyrkulacja wewnętrzna skierowana jest z pierwszej komory anoksycznej do komory beztlenowej. Procesy odbywające się w dodatkowej komorze denitryfikacji to redukcja pozostałych azotanów(V) znajdujących się w osadzie recyrkulowanym z osadnika wtórnego przy wykorzystaniu węgla organicznego pozostałego po strefie beztlenowej. Dzięki zmodyfikowanej sekwencji stref oraz dodatkowemu systemowi recyrkulacji wewnętrznej bakterie zdolne do gromadzenia fosforu w komórkach mają w strefie beztlenowej lepszą możliwość wykorzystania łatwo przyswajalnych związków organicznych, dla potrzeb swojego metabolizmu. Systemy UCT i MUCT mają zbliżoną sprawność usuwania azotu, jak system 3-stopniowego Bar-denpho, natomiast charakteryzują się znacznie wyższą sprawnością biologicznego usuwania fosforu.
Inne rozwiązanie, także w celu ograniczenia ilości azotanów(V) zawracanych z osadem recyrkulowanym do komory beztlenowej, zastosowano w Johannesburgu. Pierwotny wariant systemu technologicznego nosi skróconą nazwę JHB (rys. 10.14), a jego modyfikacja-MJHB (rys. 10.15).
W systemie JHB ciąg technologiczny składa się z kolejno usytuowanych komór: denitryfikacji recyrkulatu (określanej często jako komora predenitryfikacji), beztlenowej,
doptyw recyrkulacja wewnętrzna
Rys. 10.14. Schemat technologiczny systemu JHB (DR - komora denitryfikacji osadu recyrkulowane-go, KB - komora beztlenowa, KA - komora anoksyczna, KT - komora tlenowa, OWT - osadnik
wtórny)