CCI20130725203

204

10. Zintegrowane systemy usuwania zanieczyszczeń organicznych...

ramie sterującym zakłada się, że stężenie osadu recyrkulowanego jest stałe (tak długo, jak stały jest indeks objętościowy osadu i czas zagęszczania osadu w osadniku), co pozwala uprościć problem do regulacji stopnia recyrkulacji osadu (przy prawidłowo dobranej ilości osadu nadmiernego). Na rysunku 10.32 przedstawiony jest schemat układu sterowania, który wykorzystuje pomiary ilości ścieków dopływających do reaktora (Q) oraz ilości recyrkulatu z osadnika wtórnego (Qr).

dopływ

ścieków

osad recyrkulowany

Rys. 10.32. Schemat prostego układu do automatycznej regulacji stężenia osadu czynnego w reaktorze

biologicznym

Sygnały z tych przepływomierzy kierowane są do sterownika (ST), który wylicza aktualny stopień recyrkulacji i porównuje go z wartością minimalną i maksymalną, ustaloną przez użytkownika. W przypadku, gdy kontrolowany parametr przekracza dopuszczalny zakres ustalonych wartości, sterownik wysyła sygnały korygujące wydajność pompy recyrkulatu w celu przywrócenia właściwej wartości regulowanego parametru. Poprawne działanie omawianego systemu wymaga okresowych pomiarów indeksu objętościowego osadu i korygowania na tej podstawie minimalnych i maksymalnych wartości stopnia recyrkulacji wykorzystywanych przez sterownik. Ponieważ algorytm sterujący nie obejmuje regulacji ilości odprowadzanego osadu nadmiernego konieczna jest również okresowa korekta tego parametru przez obsługę oczyszczalni na podstawie obserwacji poziomu osadu w osadniku wtórnym. Przedstawiony algorytm używany jest, jako rozwiązanie podstawowe w mniejszych oczyszczalniach ścieków (< 10 000 RLM), lub jako jeden z uproszczonych wariantów sterowama w oczyszczalniach o większej wydajności.

Na rysunku 10.33 przedstawiono bardziej złożony system regulacji stężenia osadu czynnego w reaktorze, który może być również wykorzystany do regulacji wieku osadu (obciążenia osadu). W porównaniu do poprzedniego przykładu system sterowania wyko-