CCI20130725193

194

70. Zintegrowane systemy usuwania zanieczyszczeń organicznych...

Rys. 10.27. Poglądowy schemat technologiczny reaktora do usuwania związków biogennych (KB -komora beztlenowa, KD1 - komora denitryfikacji wstępnej, KN - komora nitryfikacji, KD2 - komora denitryfikacji końcowej, KR - komora reaeracji, OWT - osadnik wtórny)

Wiek osadu przyjmowany w obliczeniach projektowych uwzględnia dodatkowo wpływ temperatury oraz wpływ nierównomiemości dopływającego ładunku zanieczyszczeń na proces nitryfikacji. Nierównomierność obciążenia reaktora jest formą „współczynnika bezpieczeństwa” (Wg) definiowanego jako stosunek maksymalnego godzinowego ładunku azotu do średniego ładunku godzinowego obhczonego z całej doby w dopływie do stopnia biologicznego oczyszczalni. Ostatecznie wzór określający minimalny wiek osadu dla projektowanej komory nitryfikacji (0_P) ma postać:

0_P=^— Wge⁰’⁰⁹⁸^    (10.11)

gdzie: W_B - współczynnik nierównomiemości obciążenia reaktora.

Wiek osadu w komorze nitryfikacji można wyrazić, jako stosunek ilości osadu zgromadzonego w komorze i dobowego przyrostu osadu:

0 = ^L    (iO. 12)

d_vxQ

gdzie: d_vx - przyrost biomasy odniesiony do 1 m³ ścieków.

Dzieląc licznik i mianownik równania (10.12) przez ilość ścieków (Q) oraz uwzględniając wyrażenie na przyrost osadu (d_vx):

dyx ^{= a}\ ($o ~ S_e)^— ^i/xr^ '    (10.13)

uzyskuje się następujące równanie na wiek osadu w komorze nitryfikacji:

0 =-^- (10.14)

<h(S₀    ^e) ^— blfxR.X' tN

gdzie: a_x - współczynnik syntezy biomasy, b_x - współczynnik samoutlenienia biomasy, /_XR - udział biomasy ulegającej rozkładowi.

Po założeniu, że 0 = 0_P oraz po przekształceniu równania (10.14) otrzymujemy wzór na czas zatrzymania ścieków w komorze nitryfikacji t_N:

(10.15)

_ 0_pa₁(5_o—5_e)

XV ^l/xR®p)

*N ^—