196
10. Zintegrowane systemy usuwania zanieczyszczeń organicznych...
W tym przypadku wzór na objętość komory (strefy) denitryfikacji wstępnej (VD1) upraszcza się do postaci:
Vdi =
2(5No„0 +r^NO„e)
(10.23)
' VD1
Jeżeli reaktor ma również komorę denitryfikacji końcowej, to należy najpierw obliczyć ilość azotu azotanowego(V), jaką należy usunąć w procesie denitryfikacji (SD):
= ^NOj.O + — ^N03,e (10.24)
a następnie obliczyć ilość azotu azotanowego(V), którą można usunąć w komorze denitryfikacji wstępnej (SD1) przy wykorzystaniu węgla organicznego obecnego w ściekach dopływających do reaktora (do denitryfikacji 1 g azotu azotanowego(V) potrzebna jest obecność w ściekach około 4 g BZT5):
SD1 = 0,25S0 (10.25)
gdzie: S0 - BZT5 ścieków dopływających do reaktora.
Jeżeli SD1 < SD, to należy przyjąć stopień recyrkulacji zewnętrznej (rz) i wewnętrznej (rw) tak, aby rz + rw< 5, a następnie obliczyć stężenie azotu azotanowego(V) w komorze nitryfikacji (5NT) z równania:
•Snt — -
r, + r„, +1
(10.26)
Jeżeh 5m > Sd, to oznacza, że wymaganą ilość azotu można usunąć w komorze denitryfikacji wstępnej bez konieczności stosowania denitryfikacji końcowej. W tym przypadku należy przyjąć Sm = SNOi e oraz wykonać dalsze obliczenia według wzorów (10.22) i (10.23).
Aby obliczyć ostatecznie objętość komory denitryfikacji wstępnej (VD1), należy określić szybkość procesu denitryfikacji wstępnej na podstawie następującej zależności:
rVD1 = rDlX- l,l(r~20) (10.27)
gdzie: rD1 - właściwa szybkość denitryfikacji wstępnej.
Właściwą szybkość denitryfikacji wstępnej można wyznaczyć z następującej zależności empirycznej:
rD1 = 0,03 • QS° + 0,029 (10.28)
X ■ VDl
Ponieważ we wzorze (10.28) występuje szukana objętość komory denitryfikacji wstęp-nej (VD1) należy przyjąć VD[ = 0,6VN i obliczyć VD1 z równania (10.21) lub (10.23). Jeżeh między założoną a obliczoną wartością występuje znaczna różnica (> 5%), należy odpowiednio skorygować wartość przyjmowaną we wzorze (10.28) i ponowić obliczenia.
Jeżeli projektuje się również komorę (strefę) denitryfikacji końcowej (np. Bardenpho IV, V), to w następnym kroku należy obliczyć objętość tej komory (VD2) według wzoru: