CCI20130725199

200

10. Zintegrowane systemy usuwania zanieczyszczeń organicznych...

Tabela 10.6. Potencjalne możliwości wpływania na parametry pracy stopnia biologicznego oczyszczania ścieków (OC - wydajność urządzeń napowietrzających, Rz - wielkość recyrkulacji zewnętrznej, Rw - wielkość recyrkulacji wewnętrznej, Qn - ilość osadu nadmiernego, Dk - dawka koagulantu, Dc -dawka zewnętrznego źródła węgla organicznego)

Urządzenie / Parametr technologiczny		Wielkość korygowana
	OC	Rz	Rw	Qn Dk	Dc
Komora beztlenowa
- stężenie tlenu (▼)	T	T
- stosunek BZT5 : P (▲)					A
- stężenie azotanów(V) w dopł. (▼)		T	A	T	A
Komora anoksyczna
- stężenie tlenu (▼)	T	T	T
- stosunek BZTS : N N03 (A)					A
- stopień recyrk. wewnętrznej (AT)			AT
Komora tlenowa
- wiek osadu (AT)		AT		TA
- stężenie tlenu (AT)	AT
Strącanie symultaniczne
- dawka Fe : P (AT)				AT
Osadnik wtórny
- obciążenie objętością osadu (T)		T		A
- czas zagęszczania osadu (AT)		TA		AT

Uwaga: AW - strzałki obok parametrów technologicznych oznaczają pożądany kierunek zmian (wzrost/spadek), natomiast strzałki dla wielkości korygowanych wskazują potrzebny kierunek ich zmian (wzrost/spadek) aby osiągnąć pożądane zmiany paramerów technologicznych.

biologiczny tworzy z osadnikiem wtórnym technologiczną całość, której elementy wzajemnie na siebie wpływają. Wyrazem tych oddziaływań jest recyrkulacja osadu zapewniająca utrzymanie odpowiedniego stężenia osadu czynnego w reaktorze. Z drugiej strony warunki pracy reaktora określają własności fizyczne osadu, które wpływają na efekt sedymentacji i zagęszczania osadu w osadniku. W trakcie eksploatacji osadnika należy dążyć do utrzymania czasu magazynowania osadu (czasu zagęszczania) poniżej 3 h. Dłuższe czasy mogą doprowadzić do flotowania osadu w wyniku zachodzącej denitryfikacji w osadniku oraz do wtórnego rozpuszczania fosforu.

Zawiesina wynoszona z oczyszczanymi ściekami zawiera znaczne ilości zanieczyszczeń, głównie związków organicznych i fosforu. Badania wykazały, że 1 g zawiesiny osadu czynnego może odpowiadać 0,3-1,0 g BZT₅ (0,8-1,6 g ChZT) oraz zawierać 0,01-0,06 g fosforu (górne wartości dotyczą układów z biologiczną lub chemiczną defosfatacją). Przy zachowaniu optymalnych parametrów pracy osadnika wtórnego otrzymuje się na ogół stężenie zawiesin w odpływie poniżej 20 g/m³, co stanowi równowartość około 10 gBZT₅/m³ i 1,0 gP/m³ (przy stosowaniu biologicznego lub chemicznego usuwania fosforu).