WSTĘP
Zdając sobie w pełni sprawą z tego, jak trudnym przedsięwzięciem jest opracowanie problemów związanych z treningiem w piłce nożnej, postanowiłem oprzeć się przede wszystkim na dostępnych źródłach krajowych i zagranicznych i uzupełnić je własnymi obserwacjami. Zebranie w jedną całość materiałów nie jest bynajmniej pierwszą próbą przedstawienia czytelnikowi syntezy skomplikowanych i stale zmieniających się zagadnień tego złożonego procesu. Wspomnę tu choćby o pierwszej pracy o treningu specjalistycznym w naszym kraju wybitnego znawcy piłki nożnej Ryszarda Koncewicza pi. „Całoroczny trening piłkarza” oraz o książce „Teoria i metodyka sportu” Tadeusza Ulatowskiego i współautorów. Z literatury zagranicznej wymienić należy prace: S. A. Sawina „Trenirowka futbolista”, M. P. Suśzkowa „Futbol”, F. Korćka, „Mlady futbolista”, J. Palfai’a „Nowoczesny trening piłkarza”, J. W, Bunna „Naukowe zasady treningu”, A. Ccanadiego „Soccer”.
Oprócz wymienionych prac, w krajowych i zagranicznych fachowych periodykach sportowych ukazało się wiele artykułów na temat treningu w piłce nożnej. Uderza jednak zbyt mało prac z tego zakresu w wydawnictwach krajowych. Niniejszy tytuł jest więc próbą wypełnienia tej luki. Wydaje się, że czytelnik, nie mając czasu na studiowanie coraz bogatszej literatury zagranicznej, chętnie skorzysta z próby syntetycznego opracowania teorii treningu w piłce nożnej w polskim wydaniu.
Nawet po pobieżnym zapoznaniu się z przeszłością piłki nożnej nietrudno stwierdzić, że w starożytności i średniowieczu gry i zabawy z piłką nie wymagały od uczestników specjalnego przygotowania, gdyż grano w sposób prymitywny, bez ograniczeń i przepisów. Dopiero na przełomie XIX i XX w, Anglicy rozpoczęli naukę futbolu w szkołach, a następnie w licznie powstających klubach piłkarskich. Szybki rozwój piłki nożnej i duże zainteresowanie publiczności meczami piłkarskimi przyczyniły się do znacznego wzrostu poziomu gry. Toteż wkrótce stało się konieczne systematyczne nauczanie techniki i taktyki gry oraz przygotowanie kondycyjne zawodników. Początkowo zbierali się oni dla przebiegnięcia kilku lub kilkunastu rund dookoła boiska, „pokopania” piłki do bramki i gry na dwie bramki. Z czasem wyłoniła się potrzeba pokierowania tymi zajęciami, przygotowania zestawóyj ćwiczeń nodnoszących sprawność ogólną i specjalną. Najczęściej zadanie to