DSC00544 (5)

('wiczcnie

| Jlłlic/anic zapotrzebowania kalorycznego.

Punktem wyjścia jest obliczanie podstawowej przemiany materii Podstawową przemianą materii (ppm) określamy najniższy poziom przemiany materii, jaki zachodzi w organizmie człowieka na czczo, w całkowitym spokoju fizycznym i psychicznym (po półgodzinnym odpoczynku w pozycji leżącej), w normalnych warunkach mikro klimatycznych. Całkowita przemiana materii to wszystkie wydatki energetyczne związane z procesami zachodzącymi w organizmie ludzkim.

Składa się na nią: wielkość podstawowej przemiany materii oraz wydatki energii związane z ponadpodstawową przemianą materii.

Całkowita	—	Podstawowa	+	Ponadpodstawową
przemiana materii		przemiana materii		przemiana materii

Ponadpodstawową przemiana materii:

•    wykonywana praca fizyczna i umysłowa

•    wykonywanie codziennych czynności zawodowych

•    koszty trawienia pokarmów

Wykonywanie przez człowieka każdej pracy, zwłaszcza fizycznej zwiększa przemianę materii. Wydatki energetyczne ustroju związane z wykonywaniem pracy zawodowej mogą się mieścić w dość rozległych granicach. Najniższe wartości wydatków energetycznych osiąga organizm podczas wykonywania prac umysłowych , a najwyższe podczas prac związanych ze znacznym wysiłkiem fizycznym (tab.2).

Wydatki energetyczne związane z wykonywaniem codziennych czynności niezawodowych, takich jak mycie się, ubieranie, sprzątanie, różne prace domowe.

U kobiet na codzienne czynności nie związane bezpośrednio z pracą zawodową przypada 220 kcal, u mężczyzn 360 kcal ponad ppm.

Spożycie posiłków zwiększa podstawową przemianę materii. Wzrost ten jest uzależniony od rodzaju pokarmu i składu pokarmu. Wydatki energii związane z przemianą pokarmu w organizmie określamy mianem swoiście dynamicznego działania pokarmów (sdd). Na sdd przeznacza się średnio około 10% podstawowej przemiany materii.

Normy spożycia białek, tłuszczu, węglowodanów.

Rozpiętość norm spożycia zależy od wieku, stanu fizjologicznego organizmu (ciąża, okres karmienia) i waha się od 3,5 g/kg masy ciała u niemowląt do lg/kg masy ciała u dorosłych. Istnieją opracowane szczegółowe normy spożycia dla poszczególnych składników odżywczych w zależności od wieku, płci i pracy.