DSC00920

GENIALNE DZIECKO NIEZWYKŁEGO OJCA V

Iwybierać wśród jej możliwości. Nie został jednak więź-fniem modernizmu: przeciwnie, znalazł się wśród arty-[stów, którzy w drugim dziesięcioleciu wytyczali drogę płowej sztuce. Stanął tam od razu na pozycji radykal-[nie skrajnej, tak że dopiero po trzydziestu latach za-| rysowała się szansa pełnego zrozumienia i prżyswoje-jnia jego dramaturgii.

Problemy Witkacego cechuje również niezwykła [uniwersalność. Za pan brat ze sztuką i filozofią Za-[chodu, przeszedł on także przez doświadczenie rewolucyjnej Rosji, kipiącej od marzeń, niepokojów, pomy-Isłów i programów. Polska nie. była dla Witkacego środ-Ikiem świata: własne społeczeństwo — i rodzimą twór-Iczość — widział zawsze przez rozwój ludzkości i ewo-Ilucję sztuki światowej.

I Dramaty i powieści Witkacego bywają bardzo za-Ibawne. Trudno jednak czytać je beztrosko. Humor IWitkacego nie był pogodny ani bezinteresowny. Bła-Łeństwo, bufonada, groteska żądają trzeźwej ostroż-iności, czujnego skupienia i trwałegowysiłku.

I -

I Genialne dziecko niezwykłego ojca. Stanisław Igna-

mm

(■cy Witkiewicz był jedynych dzieckiem Stanisława Wit-tkiewicza i Marii z Pietrzkiewiczów, nauczycielki mu-rfzyki. Witkiewiczowie pochodzili ze Żmudzi. Po upadku ■powstania 1863 roku, w którym Stanisław brał udział ■z ojcem (a więc dziadkiem Stanisława Ignacego) — cała “rodzina znalazła się na Syberii, majątek zaś został zagrabiony przez skarb carski. Domem rządziły tradycje patriotyczne i wolnościowe. Złączyły się one później z ambicjami malarskimi, artystycznymi i literackimi,