DSC01550

'‘akompaniament narracyjny- sposób w jaki zakańcza się partię dialogową z punktu widzenia narratora    _

monolog—dągła wypowiedź rozwijana przez jędnego bohatera będąca całośdą formalnie 1 zanczeniowo autonomiczną    _

monolog pisany-~przyblerający formę listu, dziennika, pamiętnika.    • -» techniki strumienia świadomości:

1. beżpośrednl monolog wewnętrzny

2. pośrednI monolog wewnętrzny 3»opis wszechwiedzący 4.soliloquium

monolog wewnętrzny- większy co najmniej kilkuzdaniowy'fragment tekstu stanowiący * przytoczenie mowy wewnętrznej bohatera., używany w celu przedstawienia częściowo lub całkowfde nie wypowiedzianych treści i procesów psychicznych, tak jak przeżywa je postać na różnych poziomach świadomej kontroli, nim sformułuje w przemyślanych wypowiedziach. Świadomość w jej stadium początkowym

•monolog wewnętrzny bezpośredni- pomija Ingerencje autorskie i nie zakłada słuchacza, toczy się wbrew oczeklwaniom-ezytąlnika., zapisuje nieukształtowaną wypowiedź, "chaotyczną" - przedstawia "rzeczywistą" strukturę świadomośa

•monolog wewnętrzny pośredni- wszechwiedzący autor przedstawia nie

wypowiedziane treści tak, jakby płynęły wprost ze świadomości postad, a zarazem, korzystając z komentarza I opisu orientuje w nich czytelnika. Zachowuje on zasadniczą cechę monologu wewnętrznego - bo to co przedstawia ze świadomośa ma charakter bezpośredni czyli oddaje swoistość języka i szczególne cechy procesu psychicznego postad. Mówi się w 3 osobie, wewnętrzne medium

monolog wypowiedziany- wypowiedź ustna skierowana do konkretnego słuchacza. Powstaje w trakde kontaktu z odbiorcą i przybiera najczęśdej postać swobodnej (choć jednostronnej) . rozmowy lub przemówienia, odbiorcą jest

so!iIoquium - technika przedstawiania czytelnikowi treśd i procesów psychicznych bohatera bezpośrednio od niego¹ samego bez obecnośd autora, ale z ukrytym założeniem obecnośd • audytiorium. Przedstawia zawsze punkt widzenia postad. Rozmowa ze sobą, ale zakładająca audytorium (stopień uporządkowania jest większy)

opis wszechwiedzącego autora - pokazanie procesów psychicznych i treśd metodą konwencjonalnego opisu I narracji

strumień świadomości- reprodukqa myślenia, zasada swobodnych skojarzeń, pamięć, zmysły, wyobraźnia - kontrolują skojarzenia

montaż czasowy- podmiot pozostaje nieruchomy w przestrzeni natomiast jego świadomość biegnie w czasie, nakładanie obrazów i myśli pochodzących z różnego czasu

montaż przestrzenny- niezmienny Jest czas a zmianie ulega element przestrzenny.

środki mechaniczne- środki drukarskie i przestankowe nadają monologowi wewnętrznemu bezpośredniośd a zarazem pozwalają autorowi kontrolować jego bieg. często sa oznakami zasadniczych zmian ukierunkowania, przestrzeni, czasu, postad.

6