Dla ruchu nowofalowego i kształtowania się pokolenia ważna jest również działalność poetycka środowiska wrocławskiego, skupionego początkowo wokół pisma „Agora", a później także w Ugrupowaniu 66, które wydawało „Kontrasty”. Grupa Agora powstała w 1965 roku i miała charakter sytuacyjny. Jej ośrodkiem było pismo — początkowo ukazujące się jako uczelniany biuletyn, później jako pismo środowiskowe i wreszcie jako studyjne pismo młodej literatury. W 1968 roku do grupy należeli:" Lothar Herbst, Bogusław Sławomir Kunda, Marek Garbala, Stanisław Zając oraz publicyści Jacek Rybak i Andrzej Kisiel. Po wystąpieniu trzech ostatnich, w 1970 roku skład grupy poszerzyli: Michał Fostowicz-Zahorski, Andrzej Zawada, Ireneusz Spychalski, Henryk Kubicki, Jerzy Jastrzębski, Stefan Bednarek, Marianna Bocian, Wojciech Sitek i Michał Waliński. Program literacki w przypadku tej grupy miał drugorzędne znaczenie. Jednak już w 1966 roku Marek Garbala pisał: „Naszym powołaniem jest życie — często chwytane w sposób reporterski, na gorąco, i śledzenie jego uwarunkowań i manifestacji. Od tradycji żądamy sprawdzenia się w aktualności i odmitologizowania. [...] Daje to nam [...] poczucie użyteczności społecznej, świadczy, że jesteśmy potrzebni i otwarcie reagujemy na życie.”22 Była to zapowiedź wystąpień programowych grup pokoleniowych po 1968 roku, tak w cytowanej postaci, jak i w późniejszym programie pisma z 1968 roku, który odrzucał poetykę lingwistyczną, a proponował posługiwanie się jednoznacznym słowem23.
Na łamach tego samego pisma ukazał się w 1966 roku przeciwstawny manifest powstałej wówczas grupy programowej Ugrupowanie 66 w składzie: Ernest Dyczek, Lucjan Kiełkowski, Leszek A. Marnot, Jerzy Pluta i Jerzy Styczeń. W późniejszym okresie związali się z nimi także: Maria Pawlikowska, Bogusław Kierc, Edward Koroblowski, Stanisław Ryszard Kortyka i Aleksander Przybylski. Grupa ta odrzucała model poezji Orientacji, a podejmowała poetykę lingwistyczną, pozostając pod wpływem poezji T. Karpowicza. Dlatego, po opublikowaniu manifestu w „Agorze” skierowanego przeciw lingwistom, Jerzy Pluta zerwał kontakty z pismem. Odtąd organem grupy stały się wydawane od 1967 roku „Kontrasty”. Ugrupowanie 66 stanowiło silny ośrodek lingwistyczny zdominowany przez T. Karpowicza, który inspirował między innymi E. Balcerzana i lingwistów poznańskich. O grupie pisano jako o lingwistach wrocławskich łub jako o szkole karpowiczowskiej. Ugrupowa-
** M. Garbala: Przejście przez Rubikon. O grupie literackiej >rAgora”. „Agora” 1966, nr 10; por. także na temat grupy — A. K. Waśkiewicz: Formy obecności..., s. 65—66.