196
Po ósme wreszcie, w grupie pojawiają się samozwańczy strażnicy myśli - członkowie grupy, którzy chronią ją przed informacjami mogącymi zniweczyć wspólne, grupowe samozadowolenie wynikające z oceny efektywności t moralności podejmowanych decyzji (Janis, 1982a, s. 293; zob. też Janis, Mann, 1977).
Poniżej przedstawiam za Janisem schematyczny obraz procesów poprzedzających poszukiwanie przez grupę jednomyślności, którego końcowym rezultatem jest powstanie w strukturze grupy syndromu myślenia grupowego (rysunek 6.3).
WARUNKI POPRZEDZAJĄCE
Decydenci tworzą spójną grupę
B-1
Strukturalna wadliwość organizacji
1. Odizolowanie grupy
2. Brak tradycji bezstronnego przywództwa
3. Brak norm wymagających systematycznych procedur
4. Homogemczność bazy społecznej i ideologii członków grupy łtd.
OBSERWO WALNE
KONSEKWENCJE
Tendencje do
poszukiwania
jednomyślności
(grupowego
myślenia)
I p |
0 |
Symptomy grupowego |
Symptomy wadliwego |
myślenia |
podejmowano decyzji |
Typ I. Przecenianie moż- |
1. Niekompletne zbadanie |
Irwośa grupy |
alternatyw |
1. Iluzja bezkarności |
2, Niekompletne zbadanie |
2. Wiara w wewnętrzną |
celów |
moralność grupy |
3. Brak analizy ryzyka zwtą- |
Typ II. Zamknięty proces |
zanego z preferowanym j |
tworzenia opinii |
wyborem |
3. Zbiorowe racjonafizage |
4. Brak ponownej oceny po- |
4. Stereotypy grup ze- |
czątkowo odrzuconych |
wnętrznych |
alternatyw |
Typ III. Naciski w kierunku |
5. Słabe poszukiwanie |
konformizmu |
informacji |
5. Samocenzura |
6 Skłonność do selektywne- |
6. Iluzja jednomyślności |
go przetwarzania informacji j |
7. Bezpośrednia presja |
7. Brak wypracowanych |
na odszczepieńców |
planów zastępczych |
8. Samozwańczy strażnicy i !■ | |
myśli |
I I |
i
B-2
Prowokacyjny charakter kontekstu sytuacyjnego
1. Duża presja ze strony zewnętrznych zagrożeń przy słabej nadziei na lepsze rozwiązanie niż proponowane przez przywódcę . Niska samoocena wywołana okresowo przez:
a) aktualne niepowodzenia, które powodują, że wady poszczególnych członków stają się szczególnie wyraźne
b) nadmierne trudności w bieżącym podejmowaniu decyzji powodujące obniżenie poczucia własnej efektywności u każdego członka
c) dylematy moralne:
wyraźny brak możliwych do przyjęcia alternatyw (pozostają te. które naruszają standardy etyczne) itd.
Niskie prawdopodobieństwo zadowalających rezultatów
Janis zastrzega, iż związek pomiędzy spójnością grupową a syndromem myślenia grupowego nie jest „żelaznym prawem”, to jest nie zawsze osiągnięcie wysokiego stopnia spójności wewnętrznej musi doprowadzić grupę do postaci strukturalnej