362 Struktury
Relacje między centralą a filiami zagraniczny^.
Niezależnie od tego. jaką strukturę wybiera firma między narodow miedzy jej centralą a filiami zagranicznymi są bardzo zróżnicowane. wynikają z historii rozwoju każdej filii. Jeśli filia jest zagranicznym J*!?''' przedsiębiorstwa, to może być traktowana jako autonomiczny element portf działalności. W innych przypadkach filia może zostać silniej zintegrowan61^ cedurami I tożsamością przedsiębiorstwa macierzystego. Filie, które były * cle tworzone przez ekipy przybyłe z centrali, są pod wszystkimi wzgię^^m,.;. logicznymi i operacyjnymi) traktowane jako integralna część grupy. ' ^ S. Ghoshal i N. Nohria [10] badali stosunki między przedsiębiorstwami rzystyml a ich zagranicznymi filiami z uwzględnieniem dwóch dużych en ników: ^yit.
tern wartości sztabu centrali, ustanawiając z nim bardziej sformalizowane
I. Stabilność otoczenia; jeśli konkurencja lokalna jest silna i dokonuje tu rynku o wysokiej innowacyjności (zwłaszcza w krajach rozwiniętych) ** aby działać efektywniej, stara się o uzyskanie większej autonomii w ^ sie podejmowania decyzji i jednocześnie w większym stopniu podziela^
sunki.
2. Dostatek zasobów lokalnych; jeśli lokalna filia dysponuje solidniejszymi z** barni finansowymi, technologicznymi i kadrowymi, jej efektywność jest sza wówczas, gdy ma ona większą autonomię w zakresie zarządzania tul zasobami. Przeciwwagą dla tej autonomii jest również silna identyfiig? z systemem wartości uznawanych przez centralę i bardziej sformalizow®! stosunki wzajemne.
Relacje te ulegają odwróceniu, jeśli otoczenie jest mniej zagrażające, a zasoby lokalne filii są trudniej dostępne. Filia o słabej infrastrukturze, ulokowana w kraj. gdzie konkurencja i innowacyjność wywierają mniejszą presję (tak jest zwłaszcza w krajach słabiej rozwiniętych), będzie z reguły o wiele mniej samodzielna, a bezpośrednia kontrola ze strony centrali będzie dokonywana bez konieczności istnienia silnej identyfikacji z wartościami i bardzo sformalizowanego system stosunków.
sto.
J. Galbraith i B. Nathanson podjęli kolejną próbę zbudowania globalnego modelu etapów rozwoju przedsiębiorstwa, który prezentujemy szczegółowo a rysunku 14.12. Zestawienie różnych typów struktur wielonarodowych zawiera rysunek 14.13.