DSC04727 (2)

126

sss Wyrwę ciebie po sto razy!

JUDYTA

A czy wyrwiesz z rąk zarazy ?

KOSAKOWSKI

Strach mię zdjął.

JUDYTA

Nu. ja ze łzami Mówię tobie, mój goimie,

Że przepaść jest między nami...

²⁶⁰ Naprzód — twój ród, twoje imię,

Co odrzuca to zamęście,

A potem — moje nieszczęście I mój los. Bądź zdrów na wieki!

A może przyjdzie daleki ²⁶⁵ Jaki czas dla mego ducha,.

Że mnie mój Pan Bóg wysłucha Modlitwę moją gorącą,

Za twoje szczęście proszącą.

Wychodzi.

KOSAKOWSKI

Wie łzach, w obłąkaniu stoję...

Wchodzi BOJWIŁ przebrany za chłopa. * BOJWIŁ

²⁷⁰ Panie, widać nasze zbroje Wiejące nam od północy Z tchem od ukraińskich kwiatów.

Nowy buf konfederatów.

KOSAKOWSKI

Idźmy... Przed nadejściem nocy

w. 271 Wiejące —( w autografie: „lecące”.

_H czas przybędziemy

,    straconej sławy.

^P°^P L Wchodzą KRECZETNIKOW, BRANECK1 i RAPORTOWY - \ 0^nl0U    OFICER.

KRECZETN1K0 W

_w pochód wymaszerujemy L _na Wierżchowieckie stawy, już tam ja w szlacheckie dworce - posiał i dzieci, i żonę. jak Boh... miasto zarażone.

Śni się Bóg za cudotwórcę.

BRANECKI

General gada serio?

KRECZETNIKOW

Ot wy z waszą fanaberią,

²⁸⁵ Francuszczyzną, nie widziecie Że tu wojska mego życie Pod przekleństwem bunt podnosi... A ot za tym cudownikiem Pułk jeden żałośnie prosi,

²⁹⁰ Abym go im jalmużnikiem Zrobił i archimandrytą...

A gdyby jeszcze odkryto,

Co mi dziś piszą w depeszy; Bóże,‘pomiłuj na niebie,

²⁹⁵ To ot — trup ze mnie i | ciebie.

BRANECKI

Cóż za wieści?

||ii| ||g i winno być: Jo) Bohu” - na Boga.

w. i fHH S-SaSEwi-** |j§ ^WKhodnieeo 3

jący nadzór nad klasztorami.