DSC05712 (3)

LII

Piotr Baryktt

Co by mię każdy pomniał; wiecie jak? —

Piwowym. ⁵³⁰

To już mam to wszytko, co mają bracia moi,

Ale sie mnie nikt jeszcze, jako ich, nie boi.

Owi mają swe tuzy, kraiki i niżniki,

Pięć ok, szóstka, dziewięć ok, i swoje wyżniki;

A moi gdzie dworzanie? Gdzie są pokojowi?

SCENA U

Żołnierze po dworzańsku przebrani, S z ołty s a za króla witają i bankietują.

Rot [mistrz]

Owośmy na wszelakie skinienie gotowi Waszej królewskiej mości.

S z o ł [t y s]

Znajcież mię za pana I za króla waszego, czyli za hetmana!

Rot [mistrz]

Bodaj zabit, kto nie zna, najaśniejszy królu,

Tak w gumnie, tak w stodole, jako też na polu. ⁵⁴⁰

S z o ł [t y s]

To mi sie podobacie; przynieścież mi chleba Z gomółką.

Rot [mistrz]

Barzo dobrze. Będzie, co potrzeba.

Mości panie kuchmistrzu, niechaj jeść przyniosą Dla króla jego mości.

w. 544 Kuchmistrz — tak w druku, właściwie: Pi janowski, podobnie po w. 546, 549, 556.

Kuch [mistrz]

Owo zaraz niosą.

S z o ł [t y s]

Gdzieżeście tych lemieszów tak wiele nabrali? Aboście wszytkie pługi we wsi rozebrali?

Kuch [mistrz]

Wżdyć to nie są lemiesze, królu, lecz półmiski.

S z o ł [t y s]

Wolęć ja na krzynowie, boć to diasek niski,

Abo też i w donicy, kiedy by co było.

Kuch [mistrz]

W czym sie waszej jasności tu nie wygodziło? ⁵⁵⁰ Jest oto dosyć potraw, jarzyn i zwierzyny:

Jadłby to, jako cukier, kiedyby kto iny.

S z o ł [t y s]

Jakoż tu jeść? Wieprzowej gdy nie widzę krzcice, Ani jednej kiełbaski, ani jajecznice?

Ano widzę kapustę, dajcie jej sam sporo,

Potym mi pić nalejcie, podjem sobie skoro.

Kuch [mistrz]

Jedz, wasza królewska mość, byś i wszytkę chciała, Jest w niej tłustej słoniny sztuka dość niemała.

S z o ł [t y s]

Nalejcież mi teraz pić w garcową konewkę,

Abo pierwej wypiję tę żółtą polewkę.    ⁵⁶⁰

Ej, dajże ją złej frani; toć w gębie — jak w piekle! Dajcież sie teraz napić po takowym cieple.

Jeszcze, jeszcze, tyłkom sie rozdrażnił, niestety;

Aboć w piekle warzono tak pierne pasztety?

163