DSC09332

4€

KLARA    N

Biegnę, powiem Podstoiinie,

Źe ktoś z prośbą tu ją czeka. podając mu rękę

Miej nadzieję — złe przeminie —

Chwila szczęścia niedaleka.

Odchodzi w drzwi prawe.

SCENA CZWARTA WACŁAW

Przed godziną z trwogi mdleje,

Za godzinę — wzorem męstwa.

** To nie widzi podobieństwa,

To ma więcej niż nadzieję. —I O płci piękna, luba, droga!

Twoja radość, twoje żale To jeziora lekkie fale:

²³⁵ Jedna drugą ciągle ściga,

Ta się schyla, ta się dźwigą,

Ale zawsze w blasku słońca,

Zawsze czysta i bez końca! —

A my dumni władcy świata,

Mimo siebie pochwyceni,

Za tym cieniem, co ulata,

Całe życie, z chwili w chwilę,

Przepędzamy jak motyle.

SCENA PIĄTA

W a ci a to, P o d s t olin a z drzwi prawych PODSTOLINA

Gdzież suplikant^l? .— O cóż prosi?

WACŁAW z niskim ukłonem Tu jest natręt.

i suplikant (z łac.) — proszący, zanoszący prośbą, błagający.

PODSTOLINA    frifbdzianie?

845-    ^J

WACŁAW

jeszcze nachylony

| gbyt się winnym może stanie,

Iż tak śmiało wzrok podnosi...

Ha!

PODSTOLINA

Co widzę!

WACŁAW

po krótkim milczeniu '

Anna!

PODSTOLINA

Wacław!

WACŁAW z pomieszaniem

Nie wiem wprawdzie...

PODSTOLINA

To spotkanie!...

WACŁAW

25° Ty więc jesteś Podstoliną?

PODSTOLINA

Nie wiedziałżeś?

WACŁAW jak wprzódy

Przed godziną...

na stronie

Co tu mówić! — z jakiej roli? — PODSTOLINA

Nie wiedziałżeś, że podstoli Czepiersiński, mąż mój trzeci,

²⁵⁶ Niech nad duszą Bóg mu świeci, Zaślubiwszy mnie na wiosnę,

Już w jesieni leżał w grobie?