DSC09367

IW

SCENA TRZYNASTA

Ciz smmi, Podstolina-podstolina

Mamie wierzyć. co się dzieje.

Wacław z Klarą —

REJENT mi snomit

Oszaleję!

PODSTOLINA

Tak jest. wierzę, już się stało! —

Więc wam powiem — i niemało.

<* Chciałam za mąż pójść czym prędzej, By nie zostać całkiem w nędzy —

ĆKv majątek zapisany Na ^ tylko był mi dany.

A w istotnym wiecznym darze * Dziś przypada szczęsnej Klarze.

REJENT na strome

Dwa majątki — kąsek gładki —

Coś stryjowi żal tej gratki *.

CZERNIK aa Erosie

Zamienił stryjek Na siekierkę kijek.

PODSTOLINA

** Ale przez to dziś nie tracę:

U Rejenta sto tysięcy...

KLARA

**ie — ja z mego to zapłacę.

Pod stoli na przechodzi na prcioc sfrowę.

KLARA

do Rejenta

Nie opieraj się już więcej,

gratka u bej — nea łatwo zdobrta.

u?

§1111 gniewu zwalcz ostatki, pobłogosław twoje dziatki.

£«*•*    ^kt6remu Podaje prawą

*^Niech się dzieje w ola nieba.

2 nią się zawsze zgadzać trzeba.

|    krzyżyk i podnosi klęczących.

PAPKIN

do Wacława

Mogęż przestać na twym słowie?

Ręczysz pewnie za me zdrowie? aa mak potakujący — do Czeimika «j* Teraz wzywam waszmość pana'

Kai nam przynieść roztruchana *,

Niech nam zagrzmią i fanfary ^J,

Wypijemy pierwszej pary!

P^-e chodzi na lercą stronę i drze tejia>nnt

CZESNIK

Niechże będzie dri«ś wesele. ^m Równie w sercach, jak i w dziele — podając rękę Rejentowi Ifocium panie, z nami zgoda.

Rejent przyjmuje rękę z niskim akfoaew.

WSZYSCY

' Zgoda! zgoda!

WACŁAW

UMtąpitcsrt/ r:c środek tak, że Kiera po podaje rękę Czernikowi, on » ®ł^c* ^

| posuim iąc się ho przód sceny

Tak jest, zgoda,

A Bóg wtedy rękę poda.

io$Uu.".<r»ueh dętych, busz*³*'⁹