DSCF5086

O PIERWSZYCH BALLADACH MICKIEWICZA 15

|j3zieci właśnie, a nie ją, żonę zbrodniczą, woła upiór, którego widzi nocą W Rezultacie wyrzutów sumienia. Wokół dzieci skupiają się odtąd jej payśli/o zamordowanym. Raz jeszcze okazuje się dowodnie, jak wszystko w tej balladzie podporządkowane jest postaci żbrodniarki i w przeciwieństwie do poezji sentymentalnej, która wprowadzając motyw dzieci wysuwała go zazwyczaj na czoło utworu jako ęlement o samodzielnej funkcji, Lilie wydzielają mu jedynie służebną rolę jako epizodu, wprowadzonego dla pełniejszego ukazania przeżyć wewnętrznych winowajczyni.

Zupełnie odmienna jest tu także postawa autora wobec stwarzanego przez się światą. .Nie mamy w Liliach do czynienia ani z jakąkolwiek — choćby słabo zarysowaną — osobowością narratora, jak było to we wszystkich trzech balladach pierwszej linii, ani też z wyraźnie okazywanym współczuciem wobec nieszczęsnych losów postaci, jak bywa to stale niemal w ujęciu dum sentymentalnych. Tu od początku do końca panuje spokojna/beznamiętna relacja epika/który sam bezpośrednio ani nie sądzi swych postaci, ani też nie okazuje im żadnego współczucia.

„Bo idzie o pęd wypadków, nie o współczucie. Z nikim tu nie współ-

cmiemv. Ohmp&rw lAsst mai r\ilpiKncr/in™-^~ -^A*