(S. Simon)
Zabawa zachęca dzieci, w sposób skuteczny i prosty, do uświadomienia sobie z czego są dumne w zakresie doświadczeń szkoła/nauka. Wypowiedzenie własnych mocnych stron w obecności grupy wzmacnia motywację dzieci do uczenia się. Możliwości przekazane przez kolegów z klasy mogą być pomocne w poszerzeniu własnej samokoncepcji.
Od 8 lat. Wielkość grupy dowolna.
CZAS TRWANIA Około 10 minut.
PRZEBIEG GRY
Proponuję wam zabawę, która nazywa się „Jestem dumny”. Podam począ--% tek zdania:
JESTEM DUMNY Z TEGO, ŻE...
Potem wskażę na jednego z was, który dokończy zdanie i poda coś, z czego jest dumny, na przykład: „... że potrafię jeździć na rowerze... że potrafię samodzielnie robić zakupy” itd. Następnie powtórzę początek zdania i wskażę na inne dziecko, które też zakończy zdanie odpowiednią informacją. Komu nic nie przyjdzie do głowy, ten powie zwyczajnie: „pasuję”, a ja wywołam kolejne dziecko.
Czy zrozumieliście, jak zabawa przebiega?...
Prowadzący prosi ośmioro-dziesięcioro dzieci o dokończenie zdania. Potem wprowadza nowy wariant.
Teraz chciałbym wam zaproponować nowy temat. Tym razem chodzi o dumę z tego, czego nauczyliście się w szkole. Mój początek zdania brzmi: JESTEM DUMNY, ŻE W SZKOLE NAUCZYŁEM SIĘ...
Dalsze odpowiednie początki zdań:
Jestem dumny, że byłem taki odważny...
Jestem dumny, że byłem taki uczciwy...
Jestem dumny, że swoje zabawki...
Jestem dumny, że swoje zadania domowe...
Jestem dumny, że inne dzieci...
Jestem dumny, że w sporcie...
Jestem dumny, że w ubiegłym roku nauczyłem się...
Jestem dumny, że zakończyłem uciążliwą pracę, robiąc...
Jestem dumny, że powiedziałem swoje zdanie, gdy...
Jestem dumny, że odzwyczaiłem się od...
Jestem dumny, że w niebezpiecznej sytuacji...
Jestem dumny, że kogoś pocieszyłem przez...
□ Czy zabawa podobała mi się?
□ Czy byłem dostatecznie często pytany?
O Czy odpowiedź była dla mnie łatwa?
□ Kto mi mówi, że jest ze mnie dumny?
□ Czy otrzymuję tutaj dostateczne uznanie?
□ Czyja odpowiedź dała mi do myślenia?
□ Jak się teraz czuję?
Prowadzący powinien podkreślić, że możemy być dumni nie tylko z wielkich sukcesów, lecz także z małych postępów, jeżeli jesteśmy zadowoleni z tego, co zrobiliśmy i co potrafimy. Gdy dziecko ma często trudności z byciem z czegoś dumnym, prowadzący powinien mu taktownie pomóc, dając jakieś łatwiejsze zadanie. Strukturę zabawy można wzbogacić, gdy pozwoli się dzieciom, żeby same proponowały tematy. Sensowne jest częste powtarzanie tej zabawy; można dzięki niej wzmocnić w dzieciach poczucie, że są „w porządku”.
57