DSCN1970

158

Marek Stcfnńsb

Zadaniem Policji i społeczeństwa jest kształtowanie partnerstwa, zaufania, zrozumienia, odpowiedzialności, solidarności oraz wspólnoty pokoju. Odpowiedzialność powinna być przydzielana według możliwości ochrony poczucia bezpieczeństwa. Należy dokonywać ewaluacji służby dzielnicowego w społeczeństwie. Co ważne, trzeba zwracać uwagę na cechy pośrednie, które wpływają na nową jakość społeczną. Chodzi tu o umiejętność dostosowywania się do zmian, do gromadzenia zasobów intelektualnych i materialnych oraz do przyswajania struktur demokratyzacji życia społecznego.

Troską każdej policji w strukturach demokratycznych są zapewnienie bezpieczeństwa obywatelom, brak ich zadowolenia i wzajemnego zaufania oraz tworzenie wspólnoty zrozumienia — ponieważ demokracja i wolność to nic innego jak życie bez strachu.

^Współczesna rzeczywistość kojarzy się z dehumanizacją aksjologiczni życia społecznego, z brakłem autorytetów i z poczuciem bezkarności, dlatego bardzo istotnym zagadnieniem stają się postawy indywidualne i społeczne. Człowiek, jako niepowtarzalna i najwyższa wartość, nigdy nie może stać się przedmiotem, narzędziem czy środkiem do osiągnięcia zamierzonych celów przez innego. Zawsze musi być podmiotem i celem działania drugiego człowieka.

LITERATURA

Ustawa o Policji z dnia 6 kwietnia 1990 roku (Dz. U. Nr 30, poz. 179 z póZn. im.). Ciezkowskt W. (red.). Bezpieczeństwo człowieka w środowisku lokalnym. Olsztyn 1999. Cielecki T.. Prewencja kryminalna. Opole 2003.

Czapska Widacki J. (red.). Bezpieczeństwo lokalne. Społeczny kontekst prewencji kryminalnej. Warszawa 2000.

Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku. t. 1, Warszawa 2003.

Izwcnnirin B.. Wspólnota społeczna a uczestnictwo lokalne. Warszawa 1999. Międzynarodowa konferencja naukowa. Rola dzielnicowego w systemie ochrony l>ópicczet\$ttoa lodzi na tle rozwiązań stosowanych w niektórych państwach Unii Europejskie/, Słupsk 2001. Nowa encyklopedia powszechna PWN. t. 1, Warszawa 1995.

Pilch T. Lepalczyk I (red.). Pedagogika s/mleczna. Człowiek w zmieniającym się kwiecie. Warszawa 1995.

Ilywaczewskl W., Kędzierska C. (red,), leksykon policyjny. Szczytno 2001.

Raport o zjawiskach paMogii społecznej, stanie przestępczości i demoralizacji nieletnich oraz przed-sięwzięt iaih u> zakresie prewencji kryminalnej w 2004 roku. Warszawa 2005.

Rcber A. S., Słownik psychologiczny. Warszawa 2000.

Billami N-. Słownik psychologiczny. Libraire LaruuMC 1989.

Stoumik języka polskiego PWN. t. 3, Warszawa 1993.

urspótczasnego języka polskiego. Warszawa 19%.

I hełas W . Mata o/czyuna Kultura — edukacja - rozwój lokalny. Warszawa 2001.