zdjecie lancia0

158

5. Segregacja przestrzenna ludności i wykluczenie społeczne w miastach

Miasta jest koncentracja paserów i agencji towarzyskich. Jednocześnie jest to obsz alkoholizmu i innych zjawisk patologicznych. Dominują tu budynki stare, zniszczę.'? od dawna nie remontowane.

Na obszarach zdominowanych przez stosunkowo nowe osiedla mieszkanie oraz budownictwo o charakterze podmiejskim i wiejskim głównym zjawiskiem gen? rującym ubóstwo jest bezrobocie. Istotnym problemem są również zadłużeń w spółdzielniach mieszkaniowych, których prawdopodobnie nikt już nie jest w stan ? spłacić. Automatycznie powoduje to wykluczenie ze spółdzielni mieszkaniowe i zagrożenie eksmisją lub eksmisję. Lokalnym obszarem koncentracji problemów ub: stwa i związanej z nią patologii społecznej jest jeden blok zamieszkały przez oso: i rodziny tu eksmitowane.

Spółdzielcze osiedla wybudowane w latach siedemdziesiątych: Ustonie, Prędo; nek, Młodzianów oraz była wieś Malczew, nie stanowią obszarów szczególnej koncer -tracji ubóstwa w przestrzeni miasta. Mieszkańcy osiedli to przeważnie ludność młoćz napływowa o silnym zróżnicowaniu społecznym. Dominują tu mieszkania duz? i dobrze wyposażone. Problemem jest przestępczość nieletnich, narkotyki, alkoholizm Jednocześnie ok. 20% osób nie korzysta z pomocy społecznej, ponieważ ich dochc: przekracza minimum, a często są to osoby, które wcześniej korzystały z pomocy i któż? powinny ją w dalszym ciągu otrzymywać. Dużym problemem dla części mieszkańcć tego osiedla jest płacenie czynszu. Występuje wyraźna tendencja do „ucieczki tj. przeprowadzania się osób bogatszych gdzie indziej, pomimo że osiedla te są zaliczane w Radomiu do lepszych.

Specyfiką okolic ulicy Halinowskiej jest położenie stosunkowo nowych osiedl wśród starych budynków. W luksusowych mieszkaniach i domach widać ślad; „dobrych czasów”, ale również ślady silnego zużycia i braku renowacji. Upadem zakładów przemysłowych, w których zatrudnieni byli mieszkańcy tego obszaru, prz;. -czynił się do bezrobocia. Bezrobocie na tym terenie często polega tylko na zarejestrowaniu, w rzeczywistości wielu mieszkańców pracuje w szarej strefie.

Ubóstwo na obszarach peryferyjnych, które obejmują różnorodne jednostki fizjo-nomiczne miasta, jest spowodowane bezrobociem. Szczególnym obszarem problemowym są okolice ulic: Domagalskiego, Słowackiego, gdzie mieszkają osoby starsze, wędrujące bez zameldowania, ale przebywające ciągle w tym samym rejonie. W okolicach ulic Kwiatkowskiego, Giserskiej, Lubońskiego, zabudowanych starymi kamienicami, większość rodzin formalnie nie ma stałego miejsca zamieszkania. Mieszkania często są zajmowane „na dziko”, a mieszkańcy nie wnoszą na ogół żadnych opłat związanych z utrzymaniem domu, często zdarza się, że są podłączeni w sposób nielegalny do źródeł elektryczności i gazu.

Największe Osiedle Południe z lat osiemdziesiątych jest zamieszkane głównie przez ludność napływową, charakteryzującą się względnie młodą strukturą wieku. Osiedle to należy do jednych z lepszych w Radomiu, jest sprawnie zarządzane i stosunkowo dobrze wyposażone. Na tym obszarze problemem społecznym związanym z ubóstwem są eksmisje za niepłacenie czynszów, a osoby eksmitowane stają się niemal automatycznie klientami pomocy społecznej. Problemem społecznym tego osiedla