5.4. Narastanie problemów ubóstwa w przestrzeni miast Polski 153
i obszar pomiędzy Hutą a cmentarzem. Aktualnie kształtuje się tu wielopokoleniowe środowisko kryminogenne, koncentrujące kryminalistów oraz osoby przebywające tu okresowo po wyrokach. Terenem koncentracji ubóstwa i zjawisk patologicznych, a zwłaszcza alkoholizmu, stał się także cały Wawrzyszew.
Gmina Targówek obejmuje obecnie wielkie osiedle mieszkaniowe z lat siedemdziesiątych - Bródno oraz mniejsze osiedla na terenie starszego Targówka.
Podstawowym kompleksem problemów społecznych generujących ubóstwo w rejonie Bródna jest upośledzenie umysłowe i fizyczne części mieszkańców. Koncentracja biedy i ubóstwa dotyczy głównie bloków z mieszkaniami kwaterunkowymi na ulicach Bazyliańskiej, Łabiszyńskiej, Odrowąża, Pożarowej i mieszkań zakładowych PKP. Najważniejszym problemem w rejonie Targówka jest alkoholizm, zwłaszcza na Targówku Przemysłowym. Na obszarze tym wolne tempo przebudowy i rewitalizacji budynków powoduje degradację starej i prywatnej substandardowej zabudowy. Ludność w młodszych grupach wieku stara się opuszczać dzielnicę, w rezultacie postępuje koncentracja ludzi starszych i ubogich. Praktycznie cały obszar Targówka Przemysłowego to rejon ubóstwa.
Na obszarze Targówka Mieszkalnego problemy związane z ubóstwem są skoncentrowane bardziej punktowo w kilku blokach komunalnych i substandardowych przy ulicy Radzymińskiej, gdzie zamieszkują osoby po eksmisjach i przesiedleniach. O wiele lepsza sytuacja występuje na terenie Zacisza, gdzie jedynym kompleksem problemów związanych z biedą jest samotność osób starych.
Na terenie dzielnicy Ochota gminy Centrum jedynym większym obszarem koncentracji nędzy są rejony ulic Piotrkowskiej i Opaczewskiej oraz kwartał otoczony ulicami Barykady Września, Szczęśliwickiej, Dickensa i Grójeckiej.
Dzielnica Śródmieście gminy Centrum skupia całą mozaikę problemów związanych z biedą i ubóstwem lub prowadzących do nich. Podobnie jak w innych dzielni-:ach Centrum, podstawowym problemem są ludzie starzy i alkoholizm. Specyficznymi zjawiskami śródmiejskim, o silnej koncentracji przestrzennej są prostytucja, narkotyki bezdomność. Bezdomni z całego obszaru Warszawy skupiają się w podziemiach Dworca Centralnego i w okolicach skrzyżowania Al. Jerozolimskich i ul. Emilii Plater. Prostytucja, w swojej najbiedniejszej formie, jest skoncentrowana w kwartale ograni--zonym ulicami Al. Jerozolimskie, Niepodległości, Koszykowa, Marszałkowska. Rejonem rozprowadzania narkotyków i narkomanii jest pasaż na tyłach Domów Towarowych Centrum, częściowo Starówka. Zjawiska prostytucji, narkomanii i bezdomności współwystępują na najbardziej reprezentacyjnych obszarach Centrum razem z przejawami bogactwa, tradycji historycznej i najwartościowszych obszarów handlowych. Azestrzeń Centrum jest rozerwana na drobne enklawy sąsiadujące ze sobą bardzo bli-:ko. Wyraźne rozdzielenie przestrzeni biedy i patologii od przestrzeni reprezentacji dobrobytu dramatycznie zmienia się w ciągu doby. W godzinach pracy dominują zasadzie pozytywne zachowania i wartości, wieczorem i w nocy większość ulic Cen-rum zostaje zdominowana przez zjawiska patologiczne.
Obszarami szczególnej koncentracji ubóstwa i biedy w Śródmieściu, podobnie jak wielu innych starych dzielnicach, jest stare budownictwo komunalne. Znaczna część