zdjecie lancia1

5.4. Narastanie problemów ubóstwa w przestrzeni miast Polski

jest też duża liczba młodocianych działających w grupach przestępczych i gangach samochodowych.

Ubóstwo w większej skali dotyczy osiedla Borki. Obszary przyległe do osiedla Borki charakteryzuje duża liczba bloków komunalnych zamieszkanych częściowo przez rodziny z problemami patologicznymi. Obszary problemowe to okolice ulic Maratońskiej i Pawiej oraz Żakowice zabudowane domkami jednorodzinnymi. Na obszarze Podkanowa, mającego charakter dzielnicy przemysłowej, ubóstwo i problemy patologiczne są skoncentrowane w kompleksie baraków kolejowych. Mieszka tu stosunkowo dużo ludności starej, nielegalnie, w tym byli więźniowie. Znajdują się tu również bloki socjalne dla osób eksmitowanych z osiedla Południe.

Rozmieszczenie przestrzenne ubóstwa w Mławie ma uwarunkowania podobne jak w Radomiu. W Mławie można wydzielić obszar budownictwa przedwojennego, obejmujący Stare Miasto oraz budynki wznoszone w czasie wojny oraz obszar budownictwa powojennego. Podobnie jak w Radomiu, również w Mławie stare budynki i kamienice to zazwyczaj rejon koncentracji ubóstwa rodzin problemowych, zamieszkany przez klientów ośrodków pomocy społecznej.

W okresie przedwojennym obszar ten zamieszkany był również przez ludność biedną z enklawami ludności bogatszej. Część Starego Miasta zamieszkiwała ludność żydowska, tworząc getto. W okresie powojennym obszar ten został zabudowany blokami, ale w dalszym ciągu mieszka tu zwłaszcza ludność uboga. Zjawiskiem pogłębiającym koncentrację ubóstwa na obszarze Starego Miasta jest również struktura demograficzna. Generalnie następuje zmniejszanie się liczby mieszkańców, postępuje proces starzenia się ludności, ucieczka ludności młodszej. Następuje również zmniejszanie działalności gospodarczej wyrażające się zmniejszaniem liczby sklepów wokół rynku. Specyficznym obszarem koncentrującym zjawiska patologii społecznej oraz ubóstwo są ulice Wójtostwo - rejon koncentracji ubóstwa jeszcze z okresu przedwojennego oraz ul. Słowackiego, zabudowana budynkami wzniesionymi w okresie wojny i zamieszkanymi w znacznym stopniu przez środowiska patologiczne. Obszarami koncentracji ubóstwa i patologii społecznej są również tzw. baraki, zamieszkane przez osoby wykwaterowane za niepłacenie czynszu oraz przez ludność cygańską.

Trzecim obszarem koncentracji ubóstwa i patologii społecznej (mającym „tradycje” jeszcze przedwojenne) jest przedwojenna osada kolejarzy i robotników - Wólka.

Większość obszarów koncentracji ubóstwa w Mławie to obszary ukształtowane w okresie przedwojennym i „rozwinięte” w okresie gospodarki centralnie sterowanej, pomimo egalitarnych założeń ideologicznych polityki społecznej i gospodarczej władz komunistycznych. Ubóstwo „zawsze” koncentrowało się w starych kamienicach, drewnianych domach, pozbawionych zazwyczaj podstawowych urządzeń infrastrukturalnych.

Nowe rejony ubóstwa to osiedla i pojedyncze budynki zamieszkane przez ludność dotkniętą bezrobociem. W Mławie dotyczy to np. mieszkańców bloku zakładowego w Wólce, zamieszkanego przez pracowników upadłego po 1990 r. zakładu produkcyjnego oraz bloków rotacyjnych dla klientów pomocy społecznej. O skali ubóstwa w skali całego miasta może świadczyć również fakt korzystania przez ponad 30%