r
i ograniczania się jedynie do skąpo dawkowanych, niektórych danych. Oczywiście zjawiskiem nowym wydaje się przestępczość zorganizowana, ale w gruncie rzeczy nie ma ona charakteru tak powszechnego, jak mogłoby to wynikać z relacji prasowych. Zob. w kwestii poczucia bezpieczeństwa, badania CBOS, Poczucie bezpieczeństwa i opinie o przyspieszonym trybie wymiaru sprawiedliwości, BS 2006/80. W kwestii przestępczości zorganizowanej zob. m.in., E. W. Pływaczewski, Przestępczość zorganizowana z punktu widzeniapolityki, teorii iprak-tyki, w: Przestępczość zorganizowana..., s. 91-194; tenże, Jeszcze o zwalczaniu przestępczość zawodowej. PiP 1989, nr 4, s. 112; tenże. Przestępczość zorganizowana i jej zwalczanie w Europie Zachodniej (ze szczególnym uwzględnieniem Republiki Federalnej Niemiec), Warszawa 1992, passim; J. Gołębiewski, Przestępczość zorganizowana w Polsce z perspektywy Centralnego Biura Śledczego, w: Przestępczość zorganizowana..., s. 189-220.
23 Zob. A. Lach, Inwigilacja przy użyciu kamer użytkowych, w: Społeczeństwo inwigilowane w państwie prawa, red. P. Chrzczonowicz, V. Kwiatkowska-Darul, K. Skowroński, Toruń 2003, s. 143-150; A. Adamski, Obywatel bezpieczny ale przezroczysty, „Rzeczpospolita" z dnia 18 sierpnia 2000 r.
24 K. Skowroński, Operacyjna kontrola rozmów telefonicznych. Ustawowa treść a praktyczne oblicze „legalnej inwigilacji", w: Społeczeństwo inwigilowane..., s. 151-164; A. Marek, Podsłuch, bym agenci, zakup kontrolowany, „Rzeczpospolita" z dnia 16 sierpnia 1995 r.; A. Marszałek, Ile podsłuchów zarządzili prokuratorzy?, „Rzeczpospolita" z dnia 19 października 1995 r. Trybunał Konstytucyjny, odwołując się do wynikającej z art. 31 ust. 3 Konstytucji zasady proporcjonalności w stanowieniu ograniczeń praw i wolności konstytucyjnych, wyraźnie podkreślał, iż „w demokratycznym państwie prawnym nie jest konieczne przechowywanie informacji na temat obywateli, uzyskanych w toku czynności operacyjnych ze względu na potenqalną przydatność tych informacji. Może być to stosowane tylko w związku z konkretnym postępowaniem, prowadzonym na podstawie ustawy dopuszczającej ograniczenie wolności ze względu na bezpieczeństwo państwa i porządek publiczny". Uzyskiwanie i gromadzenie informacji wykraczających poza cel określony w art. 19 ust. 1 ustawy o Policji stanowiłoby takie właśnie „przechowywanie ze względu na potencjalną przydatność" tych informacji na potrzeby innego postępowania karnego, którego przedmiotem są przestępstwa niewymie-nione we wspomnianym przepisie. Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z 28 czerwca