DSCN2757

Hydrauliczne urządzenie wspomagające układu kierowniczego ułatwia znacznie prowadzenie ciągnika w trudnych warunkach eksploatacji. Przełożenie mechanizmu kierowniczego z układem wspomagania jest mniejsze, co zwiększa zwrotność ciągnika.

Hydrauliczne urządzenie wspomagające jest zamontowane z prawej strony ciągnika na wsporniku przejściowym, mocowanym do obudowy sprzęgła.

Pompa oleju urządzenia wspomagającego jest umieszczona z lewej strony silnika współosiowo z pompą układu hydraulicznego ciągnika i jest napędzana przez kola zębate rozrządu silnika.

Do korpusu rozdzielacza jest dołączony zawór bezpieczeństwa, chroniący układ wspomagania przed występowaniem ciśnienia większego od wartości dopuszczalnej. Zawór bezpieczeństwa jest wyregulowany na ciśnienie 8 MPa (80 kG/cm²). Próg zadziałania zaworu ustawia się wkrętem 8 (rys. 44), dociskającym sprężynę. Po regulacji wkręt należy zabezpieczyć przeciwnakrętką. W celu lepszego zabezpieczenia wkrętu i zapewnienia szczelności na wkręt nakłada się kapturek.

Górna część kolumny kierownicy może odchylać się do przodu, co zwiększa wygodę wsiadania i wysiadania.

Do odchylania kolumny kierownicy służy pedał 11 (rys. 45), znajdujący się w dolnej części kolumny kierownicy, po naciśnięciu którego kolumnę można pochylić do przodu. Jeśli kolumnę kierownicy przesunąć do pozycji roboczej, to samoczynnie zadziała ustalacz kolumny.

Można również zmieniać wysokość umieszczenia kola kierownicy. W tym celu należy odkręcić o 3—5 obrotów zacisk 18, ustawić kolo kierownicy na dogodnej dla kierowcy wysokości i dokręcić zacisk, aby kolo kierownicy nie przesuwało się wzdłuż osi walu kierownicy. Zakres tej regulacji wynosi 120 mm.

Regulacja hydraulicznego urządzenia wspomagania układu kierowniczego

1.    Luz w zazębieniu ślimak — wycinek zębaty w środkowej pozycji dźwigni kierownicy powinien odpowiadać wartości luzu 0,6—0,7 mm na bocznej powierzchni wypustów ślimaka (kąt 4—6°). Aby wyregulować luz na wspomnianą wartość, należy odkręcić śrubę 17 (partz rys. 44) o 2—3 obroty i obrócić tuleję regulacyjną 2 w kierunku zgodnym z kierunkiem ruchu wskazówek zegara (aby zmniejszyć luz) lub w kierunku przeciwnym, aby luz zwiększyć. Po zakończeniu regulacji należy dokręcić śrubę 17.

2.    Luz międzyzębny między wycinkiem zębatym 15 i zębatką 4 powinien odpowiadać wartości luzu 0,1-— 0,3 mm między płaszczyzną styku kołnierza opory 6 i korpusem 3. Luz ustala się, dobierając przekładki regulacyjne 5. W celu ustalenia grubości przekładek regulacyjnych należy zmierzyć luz między powierzchnią styku opory 6 i korpusem 3 przy zazębieniu zębatki 4 z wycinkiem zębatym 15 bez

87