MODELE EPIDEMII - Wzajene oddziaływanie strukturalnych elementów
epidemii zmieniających się w czasie na skutek oddziaływania środowiska i człowieka, są wyrażane modelowo i wskaźnikowo. Model epidemii wyrażony liczbą miejsc zmienionych chorobowo, ilością chorej tkanki lub liczbą chorych roślin obrazuje krzywa zwana KRC - Krzywą Rozwoju Choroby pokazującą rozwój zjawiska chorobowego w czasie. Punkt wyjściowy i kształt krzywej informują o momencie wystąpienia oraz o ilości inokulum, zmianach w odporności gospodarza podczas sezonu wegetacyjnego, powtarzających się zdarzeniach pogodowych oraz efektywności zabiegów uprawowych. Pomimo pewnych różnic spowodowanych warunkami zewnętrznymi, KRC są charakterystyczne dla konkretnych grup chorób. Naprzykład krzywa ASIide 45 o kształcie krzywej nasycenia jest charakterystyczna dla chorób powodowanych przez patogeny monocykliczne. Krzywa BSIIde 46 esowata dla chorób wywoływanych przez patogeny policykliczne a krzywa CSlide 47 podweójnie wygięta dla pataogenów atakujących różne organy np. kwiaty i owoce.
Znajomość tych krzywych pozwala prognozować wystąpienie zjawisk chorobowych i wybór najlepszej strategii zapobiegania dla konkretnej choroby w określonym czasie.
Przestrzenny model rozwoju epidemii to rozwój epidemii w czasie, w rozumieniu zmian w ilości miejsc zmienionych chorobowo, ilości chorej tkanki i liczby chorych roślin w określonej przestrzeni.