DSCN5353 (3)

, uO UŁATWIA UNIKANIE GRUPOWEGO

MYŚLENIA    f?!

1 POINFORMOWANIE CZŁONKÓW GRUPY Q ISTNIENIU ZJAWISKA. JEGO PRZYÓZyNACN I KONSEKWENCJACH.

2.    BYCIE KZŚTRONNYM^ NIE BRANIE RICŻYJEJ STRONY.

3.    PROSZENIE KAŻDEGO O KRYTYCZNĄ OCENĘ; ZACHĘCANIE DO WYRAŻANIA ZASTRZEŻEN I WĄtPUWÓBCŁ

4.    PRZYPISANIE JEDNEMU LUB WIĘCEJ CZŁONKOM GRUPY ROU „ADWOKATA

DIAPŁA⁰.    •

5.    OD CZASU OO CZASU PODZIAŁ GRUPY NA PODZESPOŁY. TE PRACUJĄ ODOZIEŁNIE A SPOTYKAJĄ^SIĘ CO JAK1ŚCZAS BY UJAWNI, EWENTUALNE

' RÓŻNICE.

B. GDY ZAGADNIENIE DOTYCZY RELACJI Z RYWALIZUJĄCĄ GRUPĄ NALEŻY DAĆ CZAS GRUPIE IMA ZAPOZNANIE SIĘ Z WSZYSTKIMI SYGNAŁAMI OSTRZEGAWCZYMI I USTALENIE DZIAŁAŃ. JAKIE RYWALIZUJĄCA GRUPA MOŻE PODJĄĆ.    ■*    .

7.    PO OSIĄGNIĘCIU yySTĘPNE J DECYZJI NALEŻY ZWOŁAĆ „ZEBRANIE DRUGIEJ SZAlMSY’% GPZIEKAŻDY Z CZŁONKÓW MOŻE WYRAZIĆ SWE WĄTPLIWOŚCI.

8.    GDY NIE ZAPADŁA JESZCZE DECYZJA NALEŻY ZAPRASZAĆ NA SPOIKANIA

GRUPY NIEZALEŻNYCH EKSPERTÓW I ZACHĘCAĆ ICH DO ZMIANY GRUPOWEGO PUNKYU WIDZENIA.    •'

8. ZACHĘCAĆ CZŁONKÓW GRUPY DO DZIELENI A SIĘ PRZEBIEGIEM ROZWAŻAŃ GpUPYZŻAUFANYMI WSPÓŁPRACOWNIKAMI ZE ZWRÓCENIEM UWAGI NA ICH

reakcje.

NIEZALEŻNE GRUPY PRACUJĄCE JEDNOCZEŚNIE NAD TĄ SAMĄ