DSCN6041 (3)

Ryc. 19. Jelenia Góra. Kościół SŚ. Erazma i Pankracego — sklepienia nawy głównej korpusu (koniec XV w.). Fot. D. Hanulanka

za omówionym kościołem ŚŚ. Piotra i Pawła, również druga wielka świątynia — kościół NP Marii — nakryta została prawdopodobnie takim właśnie sklepieniem. Zniszczył je pożar w 1822 r. i przebudowa bazyliki na halę w latach 1824—1825, ale jego rysunkowa rekonstrukcja

dokonana przez Zum Winkela (ryc. 17) Jestp_rz konywająca, opiera się bowiem na licznych $$ cze śladach, dostrzeżonych w czasie prac |L serwatorskich w 1905 r. oraz na przekazie 1386 r. stwierdzającym, iż przebudową kościoła kierował Klaus Brynner ⁰⁰. Identyczne sklepie, nia zastosowano w dwuprzęsłowej kaplicy ce-chowej tegoż kościoła w latach 1417—1437 (ryc. 18) ⁶¹. Około 1400 r. jednorodną sieć żeber, dzielących bardzo rozdrobnione wysklepki, wprowadzono nad pd. kruchtą górnego kościoła Św. Krzyża we Wrocławiu ⁶². W ciągu XV w. podobne sklepienia otrzymało wiele małych wnętrz śląskich budowli sakralnych: kaplica południowa i zachodnie przęsło nawy głównej kościoła Św. Jakuba w Nysie (ok. 1450 r.), kaplica Dacihsa w kościele NP Marii we Wrocławiu (dzieło Josta Tauchena, 1466—1469), krudhta pd. kościoła zamkowego w Oleśnicy (ok. 1469 r.) i prezbiterium kościoła w Mucho-borze Wielkim pod Wrocławiem (ok. 1500 r.). Najbliższe wzorom z .Legnicy i Środy Śląskiej są efektowne sklepienia sieciowe jednorodne, założone zapewne pod koniec XV w. nad prezbiterium i środkową nawą korpusu kościoła parafialnego ŚŚ. Erazma i Pankracego w Jeleniej Górze (ryc. 19). O trwałości tej formy sklepiennej w śląskiej praktyce architektonicznej świadczy zastosowanie jej w głównej sali ratusza lubańskeigo (ok. 1540 r.), przez posługujące się już formami renesansowymi Hansa Lindenera ^6S.

The oides' are to be four cel and the b in Legnica 13i cel of the ch 1390, ill. 3, 4) the same typ Daminicam Cl The first two architect <resi Brynner, emp gue, 1374, w< lt seems just Church in Ch ence of the ś The desi| cal in the sac posed of two versely to tl that in Środę lack of the i differences a) multing Thi characteristic betng the po The unid eddfices idilsoi ■untiil 11440 &i by Peter Par dral and the lish web-vau Prague archil them: the va 11360), the de!

Y> A. Zum Winkel Z tir Geschichte der Lieb-frauęnJcirche... o.c-, s. 76 — zbyt pochopnie jednak sugeruje, it bazylikowy układ kościoła zastał przekształcony na halowy już w latach 1450—1408; hipotezę tę popiWra jedynie ogólnikową wzmianką — na epitafium proboszcza M. Cromera — o rozbudowie kościoła w tym czasie, domyślając się zbyt szerokiego zakresu prac, ograniczonych, jak się zdaje, do powiększenia prezbiterium i mniejszych napraw. Za Lutschem i Tin-tclnotem Jprzyjmuję zatem, te bazylika z lat 1382—1386 przetrwają bez zmiany sklepień do 1322 ar.

^el iif. Lutsch, o.c., 111. s. 205—1206; A. Zum

Winkel, Zur Geschichte der Liebfrauenkirche... ac.. s. 76; D. Han ułamka, Ojc., s. 76, il. 30.

fis Ludwig Burgemeister, Die Kunstdenk• maler der Stadt Breslau. I, Brealau 1030, s. 1189.

63 Tadeusz Broniewski, Renesansowy ratusz w Lubaniu Śląskim, [w:] Teka Konserwatorska. III (1056), s. 103—116; M. Zlat, o.c., s. 12118. — (Precedensem — a (może nawet wzorem — dla przykrycia sali w przyziemiu ratusza Urbańskiego jest sklepienie głównej sali ratusza w Taborze, wykonane przez Wendeta Roskopfa ok. 1515 r. — por.: Vi!ctor Kotrba, Wendet Roskopf, ,.Mistr ve Zhofelci a ve Slezsku“ v Cechich. „Umfeni”. XVI (1968), s. 118. U. 4.