^kofc,
'•zufih
rnJ. *
*d rodź
WCTT)
łączonez
;^u g>,
«JLo-Ul
OM Łm om
l z kwasami m*]^’
a (była to oksyn^ ay sztucznie w juj* liektórezruchtyuoi^
Imiennych od dzismc. nieoiganicznydiqa w żywych komórki u zasadniczą rólęó&n
•dMozyna — nuNaoyd wtonożyno-5*-monodoctoran (AMP) *i
•donory i»-S'<1>1o*I«ot (ACPI I uKsotydy adanoiyno-5'-tntootof«n (ATP) J
95), badając jądn W ym, które naz»» " ono dwa roto1** aczany skrótem
k ^
ÓW. tak i k"^; wego(po»^
tyc. ) . |2. Struktura łańcucha RNA
Ryc. 3-11. Struktura ATP. Rysunek wyjaśnia nomenklaturę chemiczną połączeń zasad azotowych
"t
\
\
x Struktura molekularna istot żywych__109
-jest ATP czyli adenozynotrifosforan (rvc. 3-11). będący uniwersalnym przenośnikiem energii (por. eozdz. „Metabolizm").
W cząsteczce DNA występują dwie zasady purynowc: adenina i guanina. dwie pirymidyny: rvtozvna i tvminafrvc. 3-14), cukier deoksyryboza (ryc. 3-6 i 3-13) oraz kwas fosforowy tryc. 3-13.3-3). Cząsteczka RN A zawiera puryny: adeninę i guaninę. pirymidyny: cytozynę i uracyl (ryc. 3-15). cukier rybozę (ryc. 3-6 i 3-12) i kwas fosforowy (ryc. 3-12). Kwas fosforowy, który połączony jest wiązaniem fosforowo-estrowym z piątym węglem deoksyrybozy bądźrybozy w nuklcotydzic, łączy się drugim wiązaniem fosforowo-estrowym z trzecim węglem cząsteczki cukru w drugim nuklcotydzic. Dzięki takim
Układ (sekwencja) nukleotydów w łańcuchu kwasu nukleinowego może być dowolny i właśnie on decyduje
0 swoistości danego odcinka kwasu nukleinowego.
Nuklcotydy możemy zapisać w skrócie, umownie podając pierwszą literę występujących w nich zasad azotowych.
1 tak na przykład jakiś odcinek DNA możemy zapisać wzorem:
- A - C - G - T - A-
gdzic A to adenina, C—cytozyna, G — guanina, T - ty mina.
Podobny odcinek RN A przedstawilibyśmy wzorem:
-A-C-G-U-A-.
U oznacza tutaj uracyl, który występuję w cząsteczce RNA zamiast tyminy.
\