DSCN6591 (Kopiowanie)

41

& Cslowick

i prostowania. W odcinku lędźwiowym - mchy zginania i prostowania, zginania na boki oraz obwodzenia. Część krzyżowa (zrośnięta w jedną kość) jest nieruchoma.

W warunkach nieprawidłowych może dochodzić do nieprawidłowych wygięć kręgosłupa, co rozpoznawane jest przez lekarzy jako wady postawy. Mogą nimi być w nadmiernym stopniu wyrażone prawidłowe wygięcia (łordozy i kifozy). Może dochodzić do zaniku owych wygięć, a nawet mogą pojawić się wygięcia w stronę przeciwną (np. lordoza piersiowa, kifoza lędźwiowa). Najczęściej jednak mają miejsce boczne wygięcia kręgosłupa, tzw. skoliozy. W około 90% przypadków są one nieznanego pochodzenia. Część skolioz rozwija się jako następstwo przyjmowania nieprawidłowej postawy ciała, zwłaszcza w okresie dziecięcym i młodzieńczym. Jeżeli nieprawidłowemu wykrzywianiu się kręgosłupa w okresie wczesnego dzieciństwa towarzyszy jednocześnie obracanie się kręgów wzdłuż ich długiej osi (tzw. rotacja), to powstaje garb - zniekształceniom kręgosłupa towarzyszy wówczas wypchnięcie żeber i przemieszczenie łopatek.

8.4.3. Klatka piersiowa (lhorax)

Klatkę piersiową tworzą: część piersiowa kręgosłupa, żebra i mostek (ryc.8-25).

Żebra (lac.cosltie) u człowieka występują w liczbie 12 par (tyleż samo jest kręgów piersiowych). Siedem pierwszych par (I-VII) łączy się z mostkiem bezpośrednio; określamy je mianem żęfeg prawdziwych. Trzy następne pary (VIII, IX i X) to tzw. żebra rzekome - łączą się z mostkiem poprzez części chrzęstne, zrośnięte razem. Ostatnie dwie pary (XI i XII) czyli żebra wolne w ogóle nie mają

Ryc.8-25. Klatka piersiowa człowieka od przodu: części chrzęstne żeber wykropkowane: kolejne żebra oznaczone cyframi rzymskimi (JD).

połączenia z mostkiem. W każdym żebrze wyróżnić możemy część przednią (chrząstkę żebrową) i część tylną (kość żebrową). Mostek (siernum) jest kością płaską i podłużną, przypomina nieco swym kształtem nóż z epoki kamiennej. Wyróżnić w nim możemy trzy części: górna zwana jest rękojeścią, środkowa - trzonem, zaś dolna, cienka i wydłużona - wyrostkiem mieczykowatym. Klatka piersiowa tworzy pancerz ochronny dla serca, płuc, tchawicy, przełyku, wielkich naczyń krwionośnych oraz nerwów. Dzięki umożliwiającym ruch połączeniom mostka, żeber i części piersiowej kręgosłupa oraz dzięki skurczom mięśni międzyżebrowych i przepony klatka piersiowa może zmieniać swoja objętość: podczas wdechu objętość ta się zwiększa, a podczas wydechu maleje. Zjawisko to leży u podstaw fizjologii procesów oddychania.

IAA. Kończyny górne (hic.: octremitaUs superiores)

Na szkielet kończyn górnych (ryc.8-26) składają się kości obręczy kończyny górnej (pasa barkowego) oraz kości kończyny górnej wolnej.

Pas barkowy zbudowany jest z 2 obojczyków i 2 łopatek; łączy on kończynę górną ze szkieletem ouuwyni. przy czym połączenie z kręgosłupem jest elastyczne i luźne porzez stawy i mięśnie (ryv. 8 • I v.