DSCN6889

i5 Czy palnie na smugi*

Czy w górę do chmur.

Tam krwi płyn? strugi,

Stąd leci grad piór.

Dalejże, dalejże z tropu w trop, dalejże, dalejże z tro_pu ^

20 Z tropu w trop, hop! hop!    ^r°P,

Kto żubra wywiedzie Z ostępu za rogi?

Kto kudły niedźwiedzie Podesłał pod nogi?

2s Hej! lasy i niwy,

Ozwijcie się w chór!...

Zatrąbił myśliwy,

Król lasów i gór.

Dalejże, dalejże z tropu w trop, dalejże, dalejże z tropu w tr₀ lo Z tropu w trop, hop! hop!    ’

Czyj dowcip gnał rojem Lataczów do sideł?

Kto wstępnym wziął bojem Sztandary z ich skrzydeł?

35 Hej! wiatry, w burzliwy Ozwijcie się chór!...

Wystrzelił myśliwy,

Król wiatrów i chmur.

1.    Przedstaw graficznie podział wiersza na sylaby, oznacz sylaby akcentowane, wyróżniając akcenty główne i poboczne.

2.    Nazwij jednostkę rytmiczną wiersza.

3.    Określ, jaką strukturę metryczną reprezentuje ten tekst.

4.    Określ wzorce metryczne realizowane w tym wierszu, uwzględniając udział głównych i pobocznych akcentów językowych w ich realizacji.

5.    Określ relacje pomiędzy podziałem wersowym i składniowym w wierszu; określ, jaki związek mają te relacje z charakterem rytmicznym tekstu.

6.    Określ cechy strof tego wiersza, biorąc pod uwagę liczbę wersów, ich ukształtowanie rytmiczne, układ i jakość rymów oraz podział składniowo-intonacyjny.

7.    Określ relacje pomiędzy charakterem akcentowym rymów i jednostkami rytmicznymi konstruującymi wersy.

8.    Opisz, jaki związek ma sugestia zawarta w tytule utworu z wyborem metrum i stopniem regularności wiersza.

Juliusz Słowacki

Beniowski pieśń I, fragment

„Czy ty nie ufasz, że ja zdołam jedna Oprzeć się, zostać twoją? — ja niepłocha!

Ty nie wiesz, co to jest kobieta biedna,

Kiedy ją dręczą, kiedy mocno kocha —

5 Zgubi się, potem u wszystkich wyjedna Łzy nad swym sercem zgubionym i trocha Kwiatów i więcej też żadnej nie trzeba...

Cóż to? — Nie mówisz nic do mnie? O nieba!

„Myślałam, że ty mi dodasz nadziei” — to Tu wypuściła z rąk rękę kochanka —

„Myślałam, że ty w tej smutnej kolei” —

Tu blisko, szczęściem, stała z wodą szklanka,

Wzięła ją... drżące w szkło usteczka klei,

Ząbki o kryształ dzwonią jak kraszanka,