DSCN6893

44

-—---

Niczyich oczu ani ust! I niczyjego w kwiatach losu!

Bo to był głos i tylko — głos, i nic nie było, oprócz głosy;

35 Nic — tylko płacz i żal i mrok i niewiadomość i zatrata! Takiż to świat! Niedobry świat! Czemuż innego nie ma

świata.)

Wobec kłamliwych jawnie snów, wobec zmarniałych

w nicość cudów,

Potężne młoty legły w rząd na znak spełnionych godnie

trudów.

I była zgroza nagłych cisz! I była próżnia w całym niebie!

30 A ty z tej próżni czemu drwisz, kiedy ta próżnia nie drwi

z ciebie!

ł. Przedstaw graficznie podział wiersza na sylaby, oznacz sylaby akcentowane, wyróżniając akcenty główne i poboczne.

2.    Wskaż średniówkę w poszczególnych wersach.

3.    W poszczególnych wersach określ typ średniówki ze względu na ukształtowanie rytmiczne (sylabiczna, sylabotoniczna, toniczna) oraz ze względu na stosunek do zdania (zatarta, wzmocniona).

4.    Zwróć uwagę na wyrazy przed średniówką, ich charakter akcentowy, syla-biczny, ich powtarzalność oraz funkcję w tworzeniu świata przedstawionego.

5.    Określ, jaką strukturę metryczną realizuje ten tekst.

6.    Nazwij jednostkę rytmiczną wiersza.

7.    Określ wzorzec metryczny wiersza, uwzględniając udział głównych i pobocznych akcentów językowych w jego realizacji.

8.    Określ cechy występującej w tym wierszu strofy, biorąc pod uwagę liczbę wersów, ich ukształtowanie rytmiczne, układ i jakość rymów oraz podział skład-niowo-intonacyjny.

9.    Określ semantyczne konsekwencje konstrukcji strof: 6,7,18, 19 i 20.

10.    Wskaż miejsca odstępstw od realizowanego w wierszu wzorca metrycznego i określ ich funkcje w powiązaniu z semantyką odpowiednich fragmentów tekstu.

11.    Porównaj pod względem składmowo-semantycznym budowę dystychu użytego w tym wierszu i w wierszu Stodoła.

Stanisław Młodożeniec lato

pstro... pstrawo... pstrokato... lato...

białe — czerwone — zielone szale — falbany falują, szaleją s w alejach... upał opala owale i smaży dekoltaże, gdzie zerka lalkowaty lowelas w lakierkach... io kokota łasi łażącego kota... wszystko odziane mniej — niż cieniej do cienia ucieka — spieka... więc w barze

i5 bombardując bufeciarzy panowie piją pieniące się piwo w rozgwarze

za kufem kuf, za kufem kuf—

UF — jak ciężko

20 „skandal” skanduje litera po literze wylizany literat oblewając likierem notatki w notesie...

1.    Opisz zasady delimitacji wersowej wiersza, zwracając szczególną uwagę na przerzutnie oraz miejsce wersów krótkich w graficznym układzie tekstu.

2.    Określ intonacyjne oraz semantyczne funkcje przerzutni, zwracając szczególną uwagę na wersy 21 i 22.

3.    Określ konstrukcyjne i semantyczne funkqe znaków przestankowych, zwłaszcza wielokropków i myślników, zwracając szczególną uwagę na wers 1.

4.    Określ konstrukcyjne i semantyczne funkcje pisowni tego wiersza (wielkie litery, przeniesienie wyrazów do następnego wersu, cudzysłów).

5.    Określ relacje składniowo-intonacyjne w tym wierszu.