DSCN7357 (2)

I KOŚNEJ- UJEJSKI: WTMÓK SOEZJ1

*    U mch to wielkie, co stoi przed twarzą.

To tylko ciężkie, co na dłoni zważą.

Kiedy ich matka z grobu wstaje wskrześme. Oni wołają: Za wcześnie* za wcześnie!

I każą biednej aż do jutra czekać,

•    A sami będą przed jutrem ociekać.

O! Fanie, oni jeszcze nie zgubieni,

Ale niełaską Twoją nawiedzeni.

O, Fanie! occłmij ich potęgą słowa.

A jeszcze życiem tryśnie pierś jałowa.

3.

** Tyś wielki. Parne! za Twoim rozkazem,

Co było miękkim — staje się żelazem,

Co było ślepym — to przewidzą nagle,

Co było niskim — puszcza skrzydeł żagle.

Tyś wielki, Panie! na ruch Twego palca “ Zgubną moc swoją traci jad padaka,

Dla głów wyniosłych przepaść się otwiera, A wiecznym życiem płonie — co zamiera!

w. 37 wtkrzame — zmartwychwstając.

CHORAŁ.

1.

Z dymem pożarów, z kurzem krwi bratnie} Do Ciebie, Panie, bife ten głos,

Skarga to straszna, jęk to ostatni,

Od takich modłów bieleje włos.

⁵ My już bez skargi nie znamy śpiewu,

Wieniec cierniowy wrósł w naszą skroń,

Wiecznie jak pomnik Twojego gniewu, Sterczy ku Tobie błagalna dłoń!

2.

Ileż to razy Tyś nas nie smagał!'

“* A my nie zmyci ze świeżych ran,

Znowu wołamy: „On się przebłagał,

Bo On nasz Ojciec, bo On nasz Pan!"

I znów powstajem w ufności szczersi,

A za Twą wolą zgniata nas wróg, ^u I śmiech nam rzuca jak głaz na piersi:

,A gdzież ten Ojciec, a gdzież ten Bóg?”

3.

I pauzym w niebo, czy z jego szczytu Sto słońc nie spadnie wrogom na znak...

CHORAŁ

Tytuł: chorał — jednogłosowa pieśń liturgiczna. Wiersz Ujejskiego powstał do melodii J. Nikorowicza — por. HTstyp, s. LXXVIII.

w. 6 wttmec cirrmorny — cierpienie narodu zrównane z męką Chrystusa, której znakiem jest cierniowa korona.