DSCN7361 (3)

*0 KOWEL UJEJSKI mOl POEZJI

DODATEK

KRZYŻ A MIECZ!

1.

Rozwiążmy usta wszem gwiazdom w cześć, Bo Pan nas święci ogniowym chrztem. Bo, w archanielska zanurzany wieść,

Każdy ból nowy staje się snem; ^s Bo już śwm stary jak Jerycha turmy Wali się w gruzy na głos Twojej surmy, Tobie na chwalę, Ojcze nasz,

Tobie na chwałę, Ojcze nasz!

2.

Pierwsza to, Panie, gmiem bez skarg,

“ Bo nam ofiarna krew płynie w jaw;

Więc Cię tysiącem sławimy warg,

A Ty odwagą błogo nas sław:

Aby był zbawion, gdy wytrwał do końca, Twego inwnu Twój narod-obrońca,

** Twego obozu przednia straż,

Twego obozu przednia straż!

OtZYZ A MIECZ!

w. 3 arckamtiika (—] mieść — według Apokalipsy im. Jama zapowiedz Królestwa Bożego.

w. 5-6 Według zapisu w biblijnej Księdze Jozuego VI Izraeba edobyfa Jerycho, zgodnie z zaleceniem Jehowy grając na trąbach surmach i wydając okrzyki wojenne, w wyniku czego otaczające miasto nury i wieże 'turmyj „rozpadły się na mwjicu*’

3.

Z niebieskich progów Ty schodzisz już,

To my spokojni idziem na sąd,

Niosąc krew naszą zlaną do kruż;

²⁰ Więc nas zapytasz: Dzieci, a skąd?

Z Polski, o Panie! z głodu i pragnienia,

A niesiem mirrę na całopalenia.

Byś nam ojczyznę, Panie, dał,

Byś nam ojczyznę, Panie, dał!

4.

²⁵ A ty nam rzeczesz: „Wiemyś ty lud!

Idź w bój ostatni wrogom na kres”.

Więc miast chorągwi poniesieni wprzód Dzbany krwi naszej i dzbany łez.

A gdy nas przyprze poganów plemię,

" Wtedy roztrącim dzbany o ziemię,

By nowy hufiec z tej krwi wstał,

By nowy hufiec z tych łez wstał!

5.

I z szczytu naszych mogilnych gór Ogłosim ludom sojusz i mir,

³⁵ I ziecim z szumem orłowych piór,

Nie z brzękiem stali, lecz z brzękiem lir;

A jeśli przyjmą naszą pieśń z urazą,

Czy nam w dłoń włożysz, zamiast strun, żelazo,

w. 19 kruża (arch.) — kielich

w. 22 Mim była jednym z darów Mędrców ze Wschodu dla nowonarodzonego Jezusa.