DSCN7373 (2)

110 KORNEL UJKJSKI WYBÓR POEZJI

Drabiny już przy murze.

La repubłique! La repubhque*

³⁵    Vnre la repubhque!

6.

La repubbquef La repubbque!

Kro saewirze o roadwoju?

Co? ludów gniew? — La repubbquc Gdy wszystkim z rąk opada łyk,

^— Wszyscy jednego kroju.

La repubbque! La repubłique!

Vxve la repubbguc.¹

Od    więc — La repubbque.'

Obozów dwa, dwie straży —

*    Tu zascęp nasz, co w sionce wmkł, Niewolnik tam, oo w jai zmo wzwyki Niech pada, co się waży’

La repubhquef La repubłiquef Vne la repubbque!

a

*    Więc w mebogłos: La repubłique? Kres bojom i rozdroży!

A bga w krąg, szczęście z tych hg I miinwg wszem — la repa&ilque!

w. 37 rprifcuij neoloę.) — podział *■ 5* b* ffjrfe) — w znaczeniu: więzy

I rozkwit w łasce bożej!

« La republiąue! La repubłiąue!

Vive la repubłique!

U BRZEGU

Tobie ja śpiewam, gołębico moja.

Coś mi oliwną gałązkę przyniosła!

Już srebrnym światłem znęca mnie ostoja; Więc w grzmiące morze rzucam stare wiosła ⁵ Za tobą spiesząc, gołębico moja!

Pod bramę z tęczy wchodzę — taki jasny! Pogodzonemu ze światem i z Bogiem Gdyby się jeszcze rozścielił kraj własny,

Jak przed kościoła uklęknąłbym progiem “Taki pogodny, cichy — taki jasny!

Drogą niewoli zapomniałem chodzić!

Bo gdy mnie z losem jątrzyły poswarki Chcąc mego ducha z więzów oswobodzić. Śród burz skoczyłem do szalonej arki,

¹⁵ A w nieba lecąc — zapomniałem chodzić.

U BRZEGU

Wiersz datowany: 1849. Pierwodruk w: jw.

Adresatką wiersza była żona poety.

w. 1-2 Gołębica z gałązką oliwną zwiastowała biblunemu Noemu koniec potopu ACnpfa Rodzaju VIII 10-11). Metafora ocalenia z potopu powraca w wierszu kilkakrotnie

w. 6 brama z tęczy — analogia do hiku-tęczy, znaku przymierza między Bogiem a ziemią w zakończeniu dziejów Noego, w. 14 arka — okręt, na którym ocalił są Noc z rodziną.