DSCN8049 (2)

HOZDZIAŁ f -* • ODCINEK ST I ZAŁAMUK T

EKG 14-28 Teraz zaprezentujemy Ci kilka dodatkowych przykładów, kh*rv pokazują, jak odcinek ST w odprowadzeniac h przedsercowych /.mienia kształt / w klęsłego ku dołowi na poziomy. Spójrz na odprowadzenia Vi do ^v f. w tym zapisie. Widzimy, jak odcinek ST zmienia się z Wklęsłego ku górze n.i . «tziomy w odprowadzeń i u V₃, a następnie wklęsły ku dołowi w V₄ i V₅, a,- wreszcie w odprowadzeniu V₆ odcinek ST przebiega płasko i skośnie ' • ddl. Rycina 14-24 pokazuje te zmiany w sposób uproszczony. Jest to niegroźna ewolucja obrazu odcinka ST u pacjenta ze oczywistym LVH.

Zwróć uwagę na ostatnie słowa poprzedniego zdania: u pacjenta z oczywistym L VH. Jeśli nie ma oczywistego obrazu LVH, podobne zmiany mogą wynikać z niedokrwienia. To ważne. Obraz przeciążenia występuje jedynie w przypadku oczywistego LVH. Jeśli nie jesteś w stanie rozpoznać LVH.

**e możesz rozpoznać LVH z cechami przeciążenia.

Rycina 14-24: Stopniowe zmiany kształtu odcinka ST i załamka T w odprowadzeniach przedsercowych w EKG 14-28.

■■■

EKG 14-29 Oto kolejny przykład LVH / cechami przeciążenia. PiKiohnW ja w zapisie 14-28, widać stopniowe zmiany kształtu odcinka ST ai do ... bardziej płaskiego przebiegu w odprowadzeniu V_fc. LVH odpowiada za odwrócone i asymetryczne za tamki T w odprowadzeniach znad ścian-dolnej. Raz jeszcze zwróć uwagę na to, że są one asymetryczne, a ubni>« odcinka ST jest nieco wklęsłe ku dołowi. Mimo to powinieneś brać pot uwagę również inne możliwości, takie jak niedokrwienie wtórne do częstoskurczu lub choroby wieńcowej.

W tym zapisie widać również tachykardię zatokową i cechy LAŁ. Odstęp QT jest wydłużony.

1. Jeżeli u pacjenta z LVH z cechami przeciążenia występuje duży wysięk do worka osierdziowego, kryteria amplitudowe mogą nie być spełnione. Czy to prawda?

2.    Nie można rozpoznać AMI w LVH. Czy to prawda?

3.    Nie można rozpoznać LVH w LBBB. Czy to prawda?

^:P^eP^*^odP°