ROZDZIAt 1 * • ODCINEK ST I ZAŁAMEK T
Niedokrwienie I zawał mięśnia sercowego
Najważniejsze rozpoznania, jakie można postawić na podstawie analizy odcinka ST i za I,mika T, i o niedokrwienie lub zawal mięśnia Sercowego. Poświęcimy więcej uwagi tym problemom w Rozdziale 15. Bez poruszenia tej tematyki rozdział dotyczący odcinka ST i zalantka I byłby jednak niepełny. Nic wystarcza samo uniesienie lub obniżenie odcinka ST, aby móc powiedzieć, że w EKG widać cechy niedokrwienia. Muszą być także spełnione różne inne kryteria. Odcinek ST powinien przebiegać poziomo i/lub skośnic ku dołowi (Rycina 14-16). Zalamki T powinny być symetryczne łub, jeśli są dwufazowe, powinny rozpoczynać się od wychylenia ujemnego (Rycina 14-16). Dodatkowo uniesienie lub obniżenie odcinka ST powinno być ograniczone do pewnego obszaru. Pamiętasz jak omawialiśmy wektory i wspomnieliśmy o tym, że w różnych odprowadzeniach widać różne obszary mięśnia sercowego (Rozdział 3, Lokalizacja zmian w EKG: ściana dolna)? W skrócie, zapis EKG można podzielić na obszary odpowiadające przegrodzie międzykomorowej oraz ścianom: przedniej, dolnej, bocznej i tylnej. (Obecnie postuluje się, że nie ma ściany tylnej. Przyp. red.) Zagadnienie to omówimy znacznie dokładniej w Rozdziale 15. Na razie zapamiętaj, że zmiany świadczące o niedokrwieniu lub zawale powinny być ograniczone do pewnego obszaru.
Obniżenie odcinka ST wskazuje na niedokrwienie - lub zawał mięśnia sercowego bez uniesienia odcinka ST, nazywany dawniej zawałem bez za tamka Q (a jeszcze dawniej zawałem niepetnościennym, ponieważ sądzono - niesłusznie - że załamek Q świadczy o tym, że zawał jest pełnościenny). Uniesienie odcinka ST, które jest wyrazem prądu uszkodzenia, występuje
Niedokrwienie
zwykle w zawale z przetrwałym uniesieniem otkink* ST - d\« uproszczenia nazywanym przez nas po prostu „świeżym rawaWm" (AM1) (Rycina 14-17). Więcej na len lemat w lUv/x\/ialc \ '•