Współczesne metody retrakcji dziąsła brzeżnego 47
nać masami PVS.
Inne systemy retrakcyjne to paski Merocel (Merocel Co), czyli biozgodny syntetyczny polimer w kształcie pasków zaproponowany przez Ferrari jako nie-strzępiący się materiał alternatywny w stosunku do nici retrakcyjnych [37], Polimer ten nie znalazł jednak szerszego zastosowania. W nowych doniesieniach proponuje się też odsunięcie ruchomych części dziąsła od opracowanych zębów lub łączników implantów w sposób mechaniczny za pomocą: nylonowych nakładek retrakcyjnych [38] oraz systemów matryc wyciskowych wykonanych z żywic: samopolimeryzujących, światłoutwardzalnych oraz z elastomeru polietero-wego do rejestracji zwarcia [39-41]. Matrycę przygotowuje się przed dokonaniem retrakcji dziąsła, a właściwy wycisk na matrycy wykonuje się natychmiast po wyjęciu nici retrakcyjnych. Nakładka retrakcyjna lub matryca utrzymuje grzbiet dziąsła w odpowiedniej odległości od zęba lub implantu, przeciwdziałając zapadnięciu dziąsła, czyli kolapsji.
Retrakcja chemiczno-mechaniczna występuje wtedy, gdy działanie środka mechanicznego jest wspomagane działaniem chemicznym odpowiedniego środka retrakcyjnego. Środki chemiczne mogą być używane w formie roztworów retrakcyjnych do nasączania nici ex tempore (ryc. 26) albo dodawane do nici retrakcyjnych przez ich wytwórcę; są to wtedy nici impregnowane. Niedawno na rynku materiałów retrakcyjnych pojawiły się nowe postacie farmakologiczne tych środków: żele i pasta retrakcyjna (ryc. 27 i 28).
krwionośne (hemo-statyczne) to głównie 0,1% adrenalina (w krajach anglosaskich zwana epi-nefryną i używana w stężeniach 4 i 8%). Działanie adrenaliny, podobnie jak podczas znieczulenia, jest wynikiem
Chemiczne środki retrakcyjne, ze względu na sposób oddziaływania na tkanki przyzębia, można podzielić na środki kurczące naczynia krwionośne i astrin-genty. Do tych pierwszych należą adrenalina oraz aminy sympatykomimetyczne zaproponowane niedawno przez Bowlesa i wsp. [20]. Środki kurczące naczynia
Ryc. 26. Roztwory retrakcyjne