DSC�48

Zamiast czynić potop, \ep\e) by po-wst»\    ' ^X'**'^/v Włttw^p*^.

Zamiast czynić v»otop, \eptej by powstat >»»/\\V.    \ \v\dz\ u**vm«\«ry\.

Zamiast czynić potop, lepiej żeby by\ 8>'ód \ V-Taj

Zamiast: czynić potop, lepiej żeby powstała ^ata/a \ Vvx«V*.\ -\.

Ja nie zdradziłem tajemnic bogów wie\V.icVv,

spowodowałem jedynie, że A-trabasis w\dxia\ sen \ tajetrattce botfeów odVx^\, teraz w reszcie rtiecłt rada będzie wasz.ą. tadą dla meg,o\

Enlil wszedł do wnętrza statk_\i.

Trzymając mnie za rękę wyprowadził mnie,

wyprowadził żonę moją i kazał jej ukłękttąć obok.

poruszył nasze czoła i stając między nam\ błogpsławW nas\

‘Dotychczas Utnapisztim był człowiekiem,

od tej pory TJtnapisztim i jego żona będą tóvfm nam bogom.

U tnapisztim zamieszka daleko, ti ujścia rzeki'.’

Oni wzięli nas i daleko, u ujścia rzeki dali mieszkaute.

Lecz teraz dla cieToie \_tj- dla Gilgameszaj kto bogóvj zb\crxe, a życie, którego szukasz, czy znajdziesz^’’

Przełożyła z akad. lk. \jyczkovł-śka. Ta. ¥w. byczkowska Legenda o potopie według eposu o Gilgameszu. „Vrxe-gtąd ÓłósmlaJas-tyczny” \9bb, m "i, s.    ^>TA.

Isztar - b>at>il. odpowiednik, sumet. łnany.

lO. ZEJŚCIE ISZTA.R DO PODZWMl

Do ICrainy skąd nie ma powrotu

Isztar, córka Sina*, umysł swój łskietowałaj,

córka Sina umysł swój skierowała.

Do domu ciemności, siedziby lrkaMa, do domu, z którego kto wstąpił, nie wraca, na drogę, z której nie ma powrotu,

do domu, w którym ci, co wstąpili, spragnieni są tśw\a\X»i, gdzie potrawą icli kurz, a jedzeniem gjina, gdzie światła nie widzą, mieszkając w ciemności, przyodziani są jak ptaki ubraniem skrzydlatyvcv, gdzie na drzwiach i zasuwach leży on — V\xvł.

Gdy Isztar przybyła do bramy Ywtamy śkąd me, m powiedziała odźwiernemu*.

„Odźwierny, otwórz swą bramę, otwórz bym mogła wejść; uderzę w drzwi, zasuwę z\am\ę, uderzę w futrynę, wyważę drzwi.