DSC�70

knąć jego kary, wyraża już Amos w słowach, które przywodzą na myśl Psalvx 139 (7—9 por. wyżej, rozdz. V, 1; por. Jer., 23.24):

2.    Choćby się zakopali w ziemię,

i stamtąd by ich ręka moja wzięła; choćby wstąpili aż do nieba, i stamtąd bym ich stargnął.

3.    A choćby się skryli na wierzchu Karmelu,

wyszpieguję i wezmę ich stamtąd; a choćby się skryli przed oczyma mojemi na dnie morskiem, przykażę wężowi, aby ich i stamtąd wykąsał.

4.    ...obrócę zaiste przeciwko nim oko swe na złe,

a nie na dobre.

Amos, 9.2—4

Podobnie też w Księdze Ozeasza Jahwe zna ludzi i widzi wszelkie ich nieprawości:

A nie myślą w sercu swojem,

że na wszystkie złości ich pamiętam; a teraz ich ogarniają sprawy ich i są przed obliczem mojem

Ozeasz, 7.2

Ja znam Efraima,

i Izrael nie jest skryty przede mną...

Ozeasz, 5.3 (por. 6.10)

Czyż nie takie właśnie jest więc pochodzenie idei wszechwiedzy boskiej w Izraelu? Czyż nie zrodziła się ona najpierw w klimacie pobożności proroków, nastawionej całkowicie na głoszenie chwały Jahwe, i czy nie przeszła od pierwszych proroków do autorów Psalmów i pism sapiencjalnych?

3. KSIĘGI HISTORYCZNE

Pewne niedwuznaczne świadectwa wszechwidzącej wszechwiedzy boskiej zawarte w Kronikach, jak np.:

Albowiem oczy Pańskie przepatrują wszystką ziemię, aby dokazywała mocy swej...

II Kron., 16.9

105