fakultet 1
5

E 7 K V ZWIĄZKÓW KOMPLEKSOWYCH K()BALTU{III) NA KOMÓRKI NOWO TWOROWI 1 5

4.1.4. Związki kompleksowe kobaltu(lil) z trój kleszczowymi iperytami azotowymi

Otrzymano związek kompleksowy kobaltu(lll) z tridentnym iperytem azotowym A0V-/^k(2-chloroetyk))dietyleiiotriaminą (dcci) (18) (Rys. 11). w celu porównania jego aktywności z dwudonorowymi Ugandami na dwóch liniach komórkowych AA8 (fibroblast jajnika chomika chińskiego) i UV4. Tridentnc ded okazały się znacznie mniej cytotoksycznc niż użyte wcześniej dcc. W warunkach niedoboru tlenu w badaniach in viiro nie zaobserwowano polepszenia selektywności, pomimo większej stabilności metabolicznej, właściwej dla trójkleszczowych podstawników [49].

18

Rysunek 11. Struktura związku kompleksowego mer-[Co(dcd)(acac)(NO,)]⁺ (18) Figurę I I. Structure of we/-[Co(dcd)(acac)(NO,)| (18)

4.1.5. Anionowe pochodne kompleksów kobaltu(ITT) z iperytami azotowymi

Omówione wcześniej związki kompleksowe występowały w formie kationów. Craig i in. podjęli próbę sprawdzenia aktywności form anionowych, /.syntezowali karboksylowe [Co(C0₃)₂(L)l~ (L = dec (19), dcc (20)) i szczawianowe [Co(ox)₂(L)]~ (L = dee (21), dce (22)) (Rys. 12) kompleksy kobaltu(III) zawierające dwuklesz-czowe dialkilujące Ugandy iperytowe [50]. Oba kompleksy iperytowe 20 i 22 miały niższą cytotoksyczność, w porównaniu ze względną wartością TC.₍₎ dla linii AA8. niż wolne ligandy dce. Autorzy tłumaczą to deaktywacją ligandów musztardowych podczas wiązania z Co(III). Ligandy dce i ich kompleksy 21 i 22 nic wykazywały aktywności (IC _(l > 1 niM). Wszystkie badane związki wykazały znacznie mniejszą toksyczność niż ich metyloacetonowy odpowiednik 23.