SIADOM A MIANOWICIE i
M[arcinowi], z łaski Bożej arcybiskupowi, jak rów-• - Szymonowi, Pawłowi, Maurowi i Żyrosławowi 1 2, god-nl6Z Boga i czci biskupom polskiej ziemi, a także swemu ^^pracownikowi, wielebnemu kanclerzowi Michałowi3, krawcy podjęcia tej pracy, pisarz niniejszego dziełka [życzy], by na świętej górze Pańskiej Syjon 4 gorliwie czuwali
skich
21, 23) przywrócono tytuły odszukane w rękopisie Zamoy-
Nie mamy pewności, czy nagłówki (drukowane w niniejszym przekładzie kapitalikami) oraz tytuliki poszczególnych rozdziałów pochodzą w istocie od samego autora dzieła. Niektóre z nich, a przynajmniej pewne ich elementy, czynią wrażenie dodanych obcą ręką (por. przyp. 1 do rozdz. 1 tej księgi, przyp. 1 do rozdz. 19 i przyp. 1 do rozdz. 20). Niemniej zaopatrywanie tytułami poszczególnych rozdziałów było w okresie powstania naszej Kroniki dość powszechnym zwyczajem w dziejopisarstwie, a przekazane w jej rękopisach tytuły i nagłówki pochodzą co najmniej z XIV w. — a więc za ostatnim wydaniem tekstu łacińskiego uwzględniono je i w tym przekładzie, jako od średniowiecza związane z kroniką. Uwzględniano wszakże tylko te, które faktycznie znajdują się w rękopisach, pomijając inne, dodane dopiero przez dziewiętnastowiecznych wydawców. W czterech wypadkach (II 2,
£rzez. belkową («Przegląd Historyczny® 44, 1953, 422). nniei»-Wym*en*one tu osoby stanowią cały ówczesny episkopat
P b°r- Wstęp s. XII n.
Wg- Wstęp s. XIV i XXIV.
skiCh 5? Syjon jest tu, jak często u pisarzy chrzęścijań-^otów^6111 Kościoła; same życzenia są parafrazą kilku w zaczerpniętych z Pisma św.