Maria Dłucik
(gdzie szukaniem osób starszych, potrzebujących pomocy zajmuje się 0f nizacja SPITEX) i Niemczech. Ważną rolę odgrywają także pozytywne | świadczenia związane z realizacją projektów wolontariatu na rzecz osób kluczonych społecznie w Polsce, tj. „Starszy brat-starsza siostra", proje^. j „Szansa" itp.
Projekt „Senior-seniorowi" powstał jako efekt współpracy z Uniwersyk tern Trzeciego Wieku w Chorzowie. Zajęcia prowadzone w tej instytucji cie. szą się niesłabnącym zainteresowaniem. Świadczy o tym fakt, że o 150 miejsc stworzonych przez UTW ubiega się aż 200 kandydatów. Systematycznie ro. śnie liczba osób pragnących twórczo przeżywać swoją starość. Coraz H szą popularność zyskuje teoria tzw. aktywnego stylu życia, który wiąże | z ciągłym poszukiwaniem wiedzy, rekonstrukcją własnych doświadczaj, uczeniem się kompetencji w zakresie lepszego rozumienia siebie i innych, procesu starzenia się i starości, zdolności właściwej komunikami interpeiso. nalnej. Oferta UTW pozwala studentom na zachowanie poczucia własnej wartości i przeciwstawienie się stereotypom panującym w polskim społeczeństwie. Wpisuje się też w podstawowe cele edukacji humanistycznej: uczyć się, aby wiedzieć; uczyć się, aby działać; uczyć się, aby żyć wspólnie; uczyć się, aby być. Uczestnictwo w zajęciach sprzyja integracji osób zbliżonych wiekiem, mających podobne zainteresowania i cele życiowe. UTW stara się stworzyć odpowiednie warunki do tego, aby jego słuchacze mogli podejmować społecznie pożyteczne inicjatywy. Jedną z nich jest projekt „Senior-seniorowi".
Seniorzy uczestniczący w zajęciach uniwersytetu wielokrotnie zgłaszali chęć wykorzystania w praktyce zdobytej wiedzy. Okazali się też wnikliwymi obserwatorami życia społeczności lokalnej, której są członkami. Szczególnie mocno poruszały ich wykłady dotyczące wykluczenia społecznego^ Jak bowiem wynikało z ich spostrzeżeń, to zjawisko dotyka wielu ich bliższych i dalszych znajomych, krewnych, a nawet ich samych. Bezradność, jaką odczuwali wobec tego problemu pragnęli przezwyciężyć aktywnie angażując się w wolontariat w ramach projektu „Senior-seniorowi". Niektórzy słuchacze UTW traktowali owo zaangażowanie jako formę spłacenia długu za otrzymaną niegdyś pomoc. Potrzeba czynnego i pomocnego bycia z innymi oraz wrażliwość na ich biedę i nieszczęście skłaniała już wcześniej wielu z nich, aby angażować się w różne działania charytatywne, prowadzone np. przez parafie. Często miały one jednak charakter doraźny i były podejmowane spontanicznie, nie satysfakcjonując seniorów. Konieczność zaangażowania w pracę na rzecz osób wykluczonych społecznie wypływała także
54