Scan 110328 0023

23

INTERPERSONALNE UCZENIE SIĘ

on rozumieć antyzależnościową naturę swojej buntowniczości: w rzeczywistości pragnął zależności i bardzo chciał, by ktoś się nim zaopiekował. A strach przed tymi właśnie pragnieniami sprawiał, że przyjmował charakterystyczną dlań postawę oporu zarówno w grupie, jak i w życiu poza nią.

TABELA 2. Uczenie się ze wzorców behawioralnych w społecznym mikrokosmosie grupy

Ujawnienie się patologii interpersonalnej

Informacje zwrotne i samoobserwacja

Dzielenie się reakcjami

Badanie skutków dzielenia się reakcjami

Zrozumienie opinii o sobie

Rozwój poczucia odpowiedzialności za autoprezentację

Uświadomienie sobie możliwości zmieniania tego, jak się ktoś prezentuje.

UCZENIE SIĘ ZE WZORCÓW ZACHOWANIA WMIKROKOSMOSIE SPOŁECZNYM

* Sytuacja grupowa oferuje wiele korektywnych doświadczeń emocjonalnych Jlatego proces psychoterapii grupowej daje terapeucie do ręki potężne narzę-~~ zmiany, mianowicie uczenie się interpersonalne. Patologia rodzi się ze znie--tałconych relacji interpersonalnych i w tych relacjach się wyraża. Grupa staje społecznym mikrokosmosem, w miarę jak każdy z jej członków ukazuje własną ^l:logię interpersonalną, a dzięki informacji zwrotnej uczestnicy doświadczają mych nieprzystosowawczych zachowań interpersonalnych, identyfikują je eniają. Proces ten skrótowo przedstawiono w poniższej sekwencji i podsuwano w Tabeli 2 (14, 15).