coś do wykładów

1 div.pdfpage /* PDF page */ { position: relative; display: block; margin: 24pt auto; overflow: visible; background-color: white; border-color: black; border-style: solid; border-width: 1pt 2pt 2pt 1pt } div.pdfpage span /* PDF text line */ { position: absolute; white-space: nowrap; } div.pdfpage span em /* PDF text style */ { color: black; position: relative; font-style: normal; font-weight: normal; text-decoration: none; display: -moz-inline-box; display: inline-block; } div.pdfpage div /* PDF rectangle */ { font-size: 10pt; color: silver; text-align: center; overflow: hidden; position: absolute; padding: 0pt; border: none; margin: 0pt; } body { text-align: center; background: #999; } div.header { margin: 2pc; padding: 0.5em; color: white; background: #999; text-align: center; font-size: 12pt; font-family: Arial,sans-serif; } Uwaga: Jest to tylko podgląd dokumentu i ze względów technicznych wygląd i treść mogą odbiegać od oryginału.Kliknij tutaj aby przejść do strony pobierania pliku. 1.Nachylenie (inklinacja) – jest jednym z parametrów orbity, mianowicie kątem pomiędzy jej płaszczyzną a płaszczyzną odniesienia, którą jest zwykle ekliptyka (czyli płaszczyzna zawierająca orbitę Ziemi wokół Słońca) lub płaszczyzna równika (w przypadku satelity). W astronomii gwiazdowej przez nachylenie rozumie się także kąt jaki tworzy linia widzenia na gwiazdę z osią jej obrotu wokół osi, albo z osią prostopadłą do płaszczyzny orbity po jakiej krąży w przypadku gwiazd podwójnych i wielokrotnych. Ekshalacje, ekshalacje wulkaniczne - (łac. exhalatio - "wydychanie") wyziewy składników lotnych magmy (gazów i par), wydobywające się z głębi ziemi; przejaw aktywności wulkanicznej. Bardzo groźne, gdy spadnie deszcz. Uszkadzają drogi oddechowe. Typy ekshalacji: mofeta fumarola solfatara 3. Siła Coriolisa powoduje odchylenie od linii prostej toru ruchu ciała poruszającego się w układzie obracającym się (np. Ziemi lub płaskiej tarczy). Ponieważ Ziemia obraca się z zachodu na wschód, zatem siła Coriolisa powoduje odchylenie toru ciała poruszającego się, po powierzchni Ziemi, ku równikowi w kierunku zachodnim na obu półkulach, a w kierunku wschodnim, gdy ciało porusza się w stronę któregoś z biegunów, czyli ku osi obrotu. Siła Coriolisa powoduje również odchylenie swobodnie spadających ciał w kierunku wschodnim. Dzieje się tak, gdyż ciało przybliżając się do osi obrotu zachowuje większą prędkość liniową, którą miało na większej wysokości. Jeśli np. na równiku postawimy wysoką wieżę i puścimy z jej szczytu swobodnie kamień to przyciągany siłą grawitacji będzie się on zbliżał do powierzchni Ziemi, która porusza się wokół osi z mniejszą prędkością liniową niż wierzchołek wieży. Dlatego spadający kamień "wyprzedza" powierzchnię Ziemi. Ciała swobodnie spadając odchylają się na wschód wszędzie poza biegunami Ziemi. Na ciała pozostające w spoczynku siła Coriolisa nie oddziałuje, jak również na ciała poruszające się równolegle do osi obrotu Ziemi (wówczas iloczyn wektorowy prędkości ciała i prędkości kątowej Ziemi równy jest 0) 4.tetragonalny 5. Przyjmuje się, że w jądrze Ziemi temperatura sięga rzędu 5000-6000°C 6. Skalenie – najpospolitsze minerały w skorupie ziemskiej. Skalenie są glinokrzemianami przestrzennymi potasu, sodu, wapnia, rzadziej baru. Zawierają izomorficzne domieszki litu, rubidu, cezu, strontu i żelaza. Grupa skaleni obejmuje szereg minerałów o zróżnicowanym składzie chemicznym i różnej postaci kryształów. Tworzą one kryształy mieszane, w których wzajemnemu podstawieniu ulega jedna lub dwie pary jonów. 7.Era kenozoiczna, kenozoik to era, która rozpoczęła się ok. 65 mln lat temu (od wymierania kredowego) i trwa do dziś. Era kenozoiczna bywa czasem określana mianem ery ssaków, owadów lub ery roślin kwiatowych, bowiem te grupy przeszły w niej równie intensywny rozwój ewolucyjny. 2. Najsilniejszy wulkanizm w ukladzie slonecznym stwierdzono na (, Io) 9. Smokersy - tajemnice głębin oceanów - Zdzisław M. Migaszewski, Agnieszka Gałuszka Smokersy (oceaniczne źródła hydrotermalne) występują przeważnie w strefach spredingu, czyli narodzin i rozchodzenia się płyt oceanicznych. Roztwory hydrotermalne wymienionych źródeł osiągają temperaturę powyżej 400oC. Ich skład chemiczny jest bardzo zróżnicowany �" odmiany czarne (black smokers) zawierają znaczne ilości siarkowodoru i metali ciężkich, natomiast białe (white smokers) głównie metali alkalicznych, baru, strontu, krzemu, itp. Działalność smokersów prowadzi do powstania złóż siarczków i tlenków metali, szczególnie miedzi i cynku. Oceaniczne źródła hydrotermalne są również miejscami występowania unikalnych ekosystemów. Podstawę łańcucha pokarmowego stanowią bakterie chemosyntetyzujące (wytwarzające węglowodany z siarkowodoru i siarczków metali). Około 95% odkrytych gatunków nie było dotąd znanych nauce. Wśród nich na szczególną uwagę zasługują robaki rurkowe z gromady Vestimentifera (np. Riftia pachyptila) osiągające 3 m długości oraz małże (Calyptogena magnifica, Bathymodiolus thermophilus) o średnicy do 30 cm. Poszczególne ekosystemy smokersów cechuje niska bioróżnorodność oraz obecność odmiennych gatunków. Są one źródłem nieznanych dotąd genów, enzymów i związków chemicznych. Organizmy zasiedlające omawiane ekosystemy reprezentują alternatywny model rozwoju życia o licznych implikacjach w zakresie ewolucji poszczególnych gatunków. 10.wskaz wulkany włoch (Vulcano, Stromboli;; Mont Marsili) 11. Uskok zawiasowy zawiasowe - ich ruch przypomina zawias 12. Trylobity ( Trilobita, z gr. treis - trzy + lobos - płat) – gromada wymarłych morskich stawonogów o owalnym i spłaszczonym grzbietobrzusznie ciele, z wyraźnie wyróżnioną częścią głowową, tułowiową i ogonową. Od strony grzbietu przykryte wapiennym pancerzem. Dwie głębokie bruzdy wzdłuż dłuższej osi ciała dzielą optycznie jego powierzchnię na trzy płaty (stąd nazwa gromady). Pojawiły się w połowie wczesnego kambru, a wymarły z końcem permu. 13.uklad trójskośny Pojawiają się pierwsze bezdyskusyjne belemnity i szybko się rozwijają. Wraz z amonitami są głównym elementem fauny bezkręgowców mórz otwartych. Pojawiają się pierwsze planktoniczne otwornice. Żyją one w przypowierzchniowych wodach mórz otwartych i są ważnym wskaźnikiem paleośrodowiska. Na obszarach płytszych bardzo intensywnie rozwijają się gąbki przechodzące wtedy optimum rozwoju. Razem z masowo występującymi sinicami oraz glonami budują bardzo liczne wielkie rafopodobne struktury. Igły gąbek krzemionkowych oraz krzemionka z rozpuszczonych gąbek tworzy masowo występujące w wapieniach jury krzemienie. Pospolitym składnikiem faun jurajskich są coraz liczniejsze małże i ramienionogi. Wśród liliowców w jurze dokonuje się znaczna zmiana – liliowce bezłodygowe zaczynają przeważać nad łodygowymi. Wśród tych ostatnich notuje się gigantyzm, np. okazy rodzaju Seirocrinus ma 20m długości. Kręgowce. Zaczyna się bujny rozwój współczesnych grup rekinów, pojawiają się pierwsze płaszczki. Szczyt rozwoju przechodzą przejściowce, a wśród ryb ościstych Teleostei zaznaczają się tendencje w budowie charakterystyczne dla większości dzisiejszych form (np. symetria płetwy ogonowej). We wczesnej jurze następuje szybki upadek płazów labiryntodontów, pojawiają się natomiast płazy ogoniaste. Jura wraz z kredą jest "złotym wiekiem" gadów. Wielki rozwój przechodzą gady morskie, zwłaszcza ichtiozaury i plezjozaury, wśród tych ostatnich pojawiają się największe plezjozaury w dziejach (np. pliozaur Liopleurodon). Liczne są także morskie krokodyle. Wśród latających gadów stopniowo podupadają słabo latające ramforynchy, a szybko rozwijają się pterodaktyle. Obie grupy są rybożerne i koncentrują się głównie na wybrzeżach. Na lądach dominują dinozaury, przede wszystkim zauropody, które w tym okresie osiągają maksymalizację wymiarów. Drapieżne dinozaury w trakcie jury mają tendencję do uzyskiwania coraz większych rozmiarów, co było odpowiedzią na gigantyzm ich ofiar. Pod koniec jury żył największy drapieżny dinozaur jury – allozaur. Jednocześnie duża grupa drapieżnych dinozaurów była niewielka. Dinozaury ptasiomiedniczne były pospolite, ale nie osiągnęły wówczas szczytu rozwoju. Pod sam koniec jury pojawia się pierwszy praptak wywodzący się z małych drapieżnych dinozaurów. Przy całej kontrowersyjności jego pozycji systematycznej większość badaczy uznaje ten moment za początek istnienia ptaków. Wśród ssaków najliczniejsze są roślinożerne wieloguzkowce i drapieżne trykonodonty, w jurze pojawiają się też pierwsze stekowce. Jednak ssaki jurajskie były grupą słabo rozwiniętą w tym okresie. Jura na terenach Polski [edytuj] Z wyjątkiem Sudetów prawie cała Polska przykryta jest utworami jury. W płytkim morzu osadziły się grube warstwy wapieni, budujących Wyżynę Krakowsko-Częstochowską. Licznie występujące tam skałki (np. Maczuga Herkulesa) reprezentują dawne rafopodobne nieuławicone budowle gąbkowo-glonowe. Skałki te są ostańcami wypreparowanymi spośród bardziej miękkich wapieni płytowych powstałych w wodach otwartych. W rejonie Gór Świętokrzyskich odsłonięte są lądowe osady piaskowców i mułowców dolnej jury z bardzo bogatymi zespołami tropów dinozaurów. W tym okresie powstały skałki pienińskie oraz wapienie tatrzańskie. Z wapieni utworzonych z masowych nagromadzeń bezłodygowych planktonicznych liliowców Saccocoma zbudowany jest sam wierzchołek Giewontu. Osady jurajskie występują na znacznych obszarach Niżu Polskiego, pod przykryciem młodszych utworów. Obszar Sudetów był wtedy lądem (tzw. wał windelicki), na którym dochodziło do niszczenia w wyniku erozji wcześniej powstałych skał. Skamieniałości przewodnie – skamieniałości charakteryzujące się wąskim zasięgiem stratygraficznym i szerokim rozprzestrzenieniem geograficznym. Przykładem takich skamieniałości są trylobity, graptolity, konodonty, amonity, otwornice. �ó 3Poldery - niderl. urodzajne tereny nadmorskie lub położone poniżej poziomu morza, sztucznie osuszone i otoczone groblami w celu ochrony przed zalaniem przez rzekę, jezioro itp. Występują najczęściej w Holandii i Niemczech Zachodnich. �ó Polder przeciwpowodziowy - rodzaj naturalnego lub sztucznego zbiornika przeciwpowodziowego. 15. �ó Utwory piroklastyczne: . bomby wulkaniczne - bryły lawy wyrzucone i zastygłe w powietrzu; . lapille - (z wł. małe kamyki) są to fragmenty wielkości orzecha powstałe z rozdrobnionej lawy . piaski i popioły wulkaniczne - (najdrobniejszy materiał) są wynikiem gwałtownych wybuchów pod dużym ciśnieniem gazu, które powodują rozpylenie lawy; Popioły są wyrzucane na wielkie wysokości, aż do stratosfery i rozprzestrzeniają się na dużych obszarach; popioły wulkaniczne osadzone na lądzie noszą nazwę tufów, zaś osadzone w środowisku wodnym - tufitów . pumeks - to wyrzucone w powietrze fragmenty gorącej lawy bogatej w gazy, które wydobywają się z niej w trakcie stygnięcia w powietrzu, wskutek tego opadłe fragmenty zakrzepłej lawy są przepełnione drobnymi pęcherzykami

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
notatki do wykładów dla kursantów
materiały dydaktyczne do wykładów
Prawo Jazdy w OSK3 Materiały do wykładów6
(Uzupełniający komentarz do wykładu 11)
wymiarowanie sztywnych ław i stop fundamentowych (W Brząkała, przykład do wykładu)
Materiały do wykładu nr 1
Prawo Jazdy w OSK3 Materiały do wykładów4
pytania egzaminacyjne do wykladu teoriakultuy
prezentacja do wykladu obliczenia PCR i startery optymalizacja
Materiały do wykładu 7 (18 11 2011)
Podstawy budownictwa materialy do wykladu PRAWO wydr
materialy uzupelniajace do wykladu
TABLICE TRWANIA ŻYCIA 2006 do wykładu 9 11
Zagadnienia do wykladu z fizyki geodezja
Rysunki do wykladu nr 4

więcej podobnych podstron